Articles by "ΑΠΟΨΕΙΣ"
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΨΕΙΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Το σχολίασαν με άρθρο τους και οι Financial Times. Τίτλος "Οι Έλληνες ο δεύτερος πιο φτωχός λαός στην Ευρωπαϊκή Ένωση". 

Και δεν ανακάλυψαν την Αμερική αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της @EU_Eurostat η Ελλάδα είναι 2η πιο φτωχή χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μετά τη Βουλγαρία. 

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να δει κανείς είναι οι ανοδικοί ρυθμοί της Βουλγαρίας και η κατρακύλα της χώρας μας με ρυθμούς ξεφτίλας.

Και μόνο ότι η σύγκριση γίνεται με τη Βουλγαρία θα έπρεπε να οδηγήσει σε χαρακίρι τους ξεπουλημένους και ανίκανους Έλληνες πολιτικούς ΧΘΕΣ!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η καλλιέργεια, η οξύνεια και η ευφράδεια της Μαρίας Καρυστιανού δεν αμφισβητούνται από κανένα. Πάντα κρατούσε αποστάσεις από ακρότητες στις εκφράσεις της και δεν αποκάλυπτε γωνίες στο λόγο της.
Προφανώς, όπως πολλές φορές το έχει δηλώσει, είναι αφιερωμένη πλέον στον αγώνα για την αποκάλυψη των αιτίων που οδήγησαν στο τραγικό έγκλημα των Τεμπών και την συνακόλουθη τιμωρία των ενόχων. Η πρωτοβουλία της άλλωστε με την άρση της ασυλίας των πολιτικών πλησιάζει πλέον τα τρία εκατομμύρια υπογραφές, αποδεικνύοντας πόσο κοντά βρίσκεται με την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.

Χθες στην κατάμεστη αίθουσα του ΤΕΕ στον Βόλο θεωρούμε πως η Πρόεδρος των Συγγενών θυμάτων των Τεμπών, έκανε την πρώτη πολιτική της ομιλία και φρόντισε, αν και με περισσή κοσμιότητα, να αποδώσει με πλήρη ακρίβεια τα του καίσαρος τω καίσαρι.
Έτσι δεν έκρυψε λόγια. Δεν δίστασε να περιγράψει με τους σωστούς όρους τη σαπίλα που μας περιβάλλει και μας οργίζει. Στάθηκε με αποφασιστικότητα και μεγάλο θάρρος απέναντι στην διαπλοκή και διαφθορά που ορίζει το καθεστώς, όπως αυτό συγκροτείται από την πολιτική (εκτελεστική και νομοθετική), δικαστική εξουσία αλλά και τη ρυπαρή δημοσιογραφία.
Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό τμήμα της ομιλία και ένα βιντεοσκοπημένο απόσπασμα και δηλώνουμε πως βρισκόμαστε στο πλευρό των γονιών και συγγενών των αδικοχαμένων όπως και των τραυματισμένων συμπολιτών μας.


«Είναι γελοία και ευτελιστική η εικόνα όσων τρέμουν μην χάσουν τα προνόμια και τις θέσεις τους. Οποία κατάντια! Ο Σκοταδισμός και η τυραννία ενδύονται το φιλελεύθερο λαμπερό δημοκρατικό καθεστώς. Μέσα από τηλεοπτικές δηλώσεις υπόλογων πολιτικών και των υποστηρικτών τους δημοσιογράφων. Ανθρωποειδή που φέρουν ένα πτυχίο δημοσιογραφίας αλλά το έχουν μετατρέψει σε κίτρινη και κατάπτυστη φυλλάδα. Αντί να τιμούν το δικαίωμα της ενημέρωσης σκορπίζουν τρόμο και παραπλάνηση. Οι ίδιοι, σε συνέχεια συστρατεύονται πολιτικά μαζί τους. Ολα σβήνουν στο βωμό της διαφθοράς και της εξουσίας.»


 

Η πλήρης ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού εδώ




 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Η προδοσία των Ρεπουμπλικανών στη Βουλή των Αντιπροσώπων και ο πολεμικός μετασχηματισμός της υπερχρεωμένης οικονομίας των ΗΠΑ για να διασωθεί

Το ερώτημα είναι απολύτως λογικό: Γιατί μια χώρα όπως οι ΗΠΑ με χρέος μη βιώσιμο στο δυσθεώρητο ύψος των 34 τρισ. δολ. αποφασίζει να δώσει 61 δισ. δολ. σε μία «τελειωμένη υπόθεση» όπως η Ουκρανία – δηλαδή σε μια χρεοκοπημένη οικονομία της οποίας τόσο οι στρατιωτικές υποδομές όσο και η παραγωγική βάση έχουν καταστραφεί από τη ρωσική «αρκούδα» στο πλαίσιο της στρατιωτικής επιχείρησης;
Η απάντηση συνοπτικά είναι η εξής: Οι ΗΠΑ, ακολουθώντας το παράδειγμα του Vladimir Putin, ο οποίος διέσωσε την εγχώρια οικονομία η οποία αποτέλεσε αντικείμενο πρωτοφανών ιστορικά κυρώσεων, μετατρέπουν την οικονομία τους σε πολεμική προκειμένου να ανατάξουν την κατεστραμμένη τους παραγωγική βάση και να ανταποκριθούν στο γεγονός ότι ο γεωπολιτικός ρόλος τους ως μόνης υπερδύναμης αμφισβητείται πλέον στην πράξη από τη συμμαχία του Παγκόσμιου Νότου.

Η απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων


Η Βουλή των Αντιπροσώπων διεξήγαγε μία σπάνια συνεδρίαση το Σάββατο 20 Απριλίου για να ψηφίσει για προτεινόμενη βοήθεια 95 δισεκατομμυρίων δολαρίων προς την Ουκρανία, το Ισραήλ και την Ταϊβάν, με την ψηφοφορία, την οποία επιζητούσαν απεγνωσμένα ο Λευκός Οίκος, οι Δημοκρατικοί και οι νεοσυντηρητικοί Ρεπουμπλικάνοι από τον Οκτώβριο, ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις.

Η Βουλή ενέκρινε σχεδόν 100 δισεκατομμύρια δολάρια σε βοήθεια προς τους υπερπόντιους συμμάχους, εταίρους και κράτη-πελάτες της Ουάσιγκτον με τους υποστηρικτές της βοήθειας να καταφέρνουν να ξεπεράσουν τις ισχυρές αντιδράσεις μετά από ένα εξάμηνο αδιέξοδων διαπραγματεύσεων.
Σχεδόν 61 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 95 δισεκατομμύρια δολάρια από το προτεινόμενο πακέτο χρηματοδότησης δεσμεύονται για την εκ νέου πυροδότηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία (τουλάχιστον τα 23 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτά θα δαπανηθούν για την αναπλήρωση των εξαντλημένων αποθεμάτων όπλων των ΗΠΑ).
Πάνω από 26 δισεκατομμύρια δολάρια σε πρόσθετες δεσμεύσεις αναλαμβάνονται στο Ισραήλ (σχεδόν οκτώ φορές από ό,τι η Ουάσιγκτον συνήθως στέλνει στο Τελ Αβίβ σε ένα έτος), επίσης 8,12 δισεκατομμύρια δολάρια δεσμεύονται να υποκινήσουν τις εντάσεις με την Κίνα στην Ταϊβάν και την περιοχή Ινδίας - Ειρηνικού ευρύτερα.
Περνώντας από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, το πακέτο βοήθειας πρόκειται τώρα να κυρωθεί από τη Γερουσία, όπου οι ηγέτες και των δύο κομμάτων φωνάζουν εδώ και μήνες για την επείγουσα ψήφιση της ξένης βοήθειας.
Εάν περάσει από τη Γερουσία, η νομοθεσία θα καταλήξει στο γραφείο του Προέδρου Biden προς υπογραφή.


Το νέο επιχειρηματικό μοντέλο

Η εκπρόσωπος των Ρεπουμπλικανών της Marjorie Taylor Greene, ένθερμη πολέμιος της παροχής περαιτέρω βοήθειας των ΗΠΑ στην Ουκρανία, στρατιωτική ή άλλη, πρότεινε μια τροπολογία για να ακυρωθεί η υποστήριξη προς το Κίεβο.
«Ο φορολογούμενος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ήδη στείλει 113 δισεκατομμύρια δολάρια στην Ουκρανία και πολλά από αυτά τα χρήματα δεν έχουν καταγραφεί», δήλωσε η Greene.
«Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση συνεχίζει να χρηματοδοτεί το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα και αυτό είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο απαιτεί από το Κογκρέσο να συνεχίσει να ψηφίζει χρήματα για τη χρηματοδότηση ξένων πολέμων.
Αυτό είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο ο αμερικανικός λαός δεν υποστηρίζει.
Οι αμερικανοί πολίτες δεν υποστηρίζουν ένα επιχειρηματικό μοντέλο που βασίζεται στο αίμα, τις δολοφονίες και τον πόλεμο σε ξένες χώρες, ενώ αυτή η ίδια η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να εξασφαλίσει τα σύνορά μας.
Ο αμερικανικός λαός έχει χρέος άνω των 34 τρισεκατομμυρίων δολαρίων και το χρέος αυξάνεται κατά 40 δισεκατομμύρια δολάρια κάθε βράδυ, ενώ όλοι κοιμόμαστε.
Ωστόσο, δεν γίνεται τίποτα για να διασφαλίσουμε τα σύνορά μας είτε να μειώσουμε το χρέος μας».
Υποδεικνύοντας τη δημοσκόπηση που δείχνει ότι η πλειονότητα των Αμερικανών αποδοκιμάζει τη νέα βοήθεια προς την Ουκρανία, η Greene επισήμανε ότι το Κογκρέσο επέλεξε να ψηφίσει για να «προστατεύσει την Ουκρανία» αντί να προστατεύσει «τους Αμερικανούς πολίτες που πληρώνουν το μισθό σας».
«Η Ουκρανία δεν είναι καν μέλος του ΝΑΤΟ.
Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα που ακούτε στην Ουάσιγκτον, είναι ότι πρέπει να στείλουμε τα σκληρά κερδισμένα δολάρια των Αμερικανών φορολογούμενων στην Ουκρανία και να διατηρήσουμε τα χρήματα, για να συνεχίσουμε να δολοφονούμε Ουκρανούς, να εξαφανίσουμε μια ολόκληρη γενιά Ουκρανών ανδρών…
Τι είδους της υποστήριξης είναι αυτό;
Είναι αποκρουστικό», υπογράμμισε η Ρεπουμπλικανή γερουσιαστής.





Η νέα μορφή της παγκοσμιοποίησης

Αυτό που επιχειρεί η κυβέρνηση, όπως υπαινίσσεται η Greene, είναι μια επιστροφή στον κρατικό προστατευτισμό με επίκεντρο την αμυντική βιομηχανία.
Οι ανοησίες για την απαγόρευση του Tik Tok με τις κατηγορίες για ψηφιακή υποκλοπή των δεδομένων από την Κίνα έως τα 100 και πλέον δισ. για την ανάταξη της βιομηχανίας των ημιαγωγών για (να μη χαθεί το παιχνίδι της Τεχνητής Νοημοσύνης, ΑΙ) και οι προστατευτικές πολιτικές για την βιομηχανία μετάλλων (σίδηρος και χάλυβας) μεταξύ άλλων ανταποκρίνονται σε μια νέα υπό διαμόρφωση πραγματικότητα.
Οι αλυσίδες εφοδιασμού αναδιατάσσονται παγκοσμίως υπό την πίεση των γεωπολιτικών αλλαγών και το στρατιωτικό / βιομηχανικό κατεστημένο των ΗΠΑ επιθυμεί να διαδραματίσει έναν νέο ρόλο στην παραγωγική βάση της οικονομίας των ΗΠΑ καθώς και ο ενεργειακός τομέας έχει επωφεληθεί πουλώντας π.χ. ακριβό LNG στην Ευρώπη – η οποία θέλει... να απεξαρτηθεί από το φθηνό ρωσικό.
Με μια λέξη: έχουμε τη μερική επανεθνικοποίηση των οικονομιών, δηλ. της παραγωγική βάσης υπό την πίεση των προνοιών της ασφάλειας (αμυντικής, ενεργειακής είτε διατροφικής, είτε ως προς τις πρώτες ύλες) με την άρση της οικονομικής ελευθερίας που είχε επιτευχθεί στην πρώτη φάση της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης υπό την αμερικανική ηγεμονία.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή χρέους και την αύξηση του κεντρικού ελέγχου της οικονομίας μέσω είτε προστατευτικών πολιτικών είτε τυπώματος πληθωριστικού χρήματος από τη Federal Reserve.
Ο λογαριασμός βέβαια θα πάει στους πολίτες – σε μια μεσαία τάξη που έχει δει τα εισοδήματά της και την αξία των περιουσιακών στοιχείων να καταστρέφεται από τη λαίλαπα του επίμονου πληθωρισμού.



Παράταση της αγωνίας για την Ουκρανία

Τα δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε νέα βοήθεια των ΗΠΑ που χορηγήθηκαν μέσω της νομοθεσίας που ψήφισε η Βουλή των Αντιπροσώπων μπορεί να παρατείνουν την ουκρανική κρίση, αλλά δεν θα μπορέσουν να εξασφαλίσουν μια νίκη του ΝΑΤΟ στον πόλεμο διά αντιπροσώπων κατά της Ρωσίας, λέει ο πρώην ανώτερος υπάλληλος πολιτικής ασφαλείας του Υπουργείου Άμυνας και αναλυτής Michael Maloof.
«Τώρα, τα χρήματα που θα πάνε στην Ουκρανία ως επί το πλείστον πιθανότατα θα πάνε σε εργολάβους της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ σε διάφορες πολιτείες, αλλά για να φτιάξουμε νεότερο εξοπλισμό για τα δικά μας αποθέματα, που θα επιτρέψουν στη συνέχεια στις ΗΠΑ να ξεφορτωθούν παλαιότερο υλικό για την Ουκρανία», επισήμανε ο Maloof.
«Δεν θα είναι αρκετό για την Ουκρανία να υπερβεί την τρέχουσα γεωστρατηγική της θέση σε αυτό το σημείο, απλώς και μόνο επειδή δεν έχουν σταθερή ικανότητα οπλισμού», πρόσθεσε, επισημαίνοντας ότι μαζί με τα ίδια τα όπλα είναι και η ικανότητα εύρεσης του ανθρώπινου, κάτι που το καθεστώς του Κιέβου δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο να το κάνει», σημείωσε.
«Άλλα χρήματα που θα παρασχεθούν στην Ουκρανία προορίζονται για την πληρωμή των κρατικών υπαλλήλων», είπε στο Sputnik η απόστρατος αντισυνταγματάρχης της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ Karen Kwiatkowski, πρώην αναλύτρια του Υπουργείου Άμυνας, η οποία στάθηκε επίμονα στα φαινόμενα διαφθοράς που χαρακτηρίζουν το καθεστώς του Κιέβου με τα χρήματα της δυτικής βοήθειας να καταλήγουν με βαλίτσες στις στέπες ιθυνόντων του περιβάλλοντος Zelensky.
«Επομένως, πιθανώς θα περιλαμβάνει την κάλυψη των αναγκών των στρατιωτών, αλλά πηγαίνει πρώτα στους γραφειοκράτες του Κιέβου.
Δεδομένου του τρόπου με τον οποίο θα κατανεμηθεί, πολύ μικρή αλλαγή θα σημειωθεί από αυτούς που πραγματικά πολεμούν» πιστεύει η Kwiatkowski, εκτιμώντας ότι από τα 61 δισεκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν, τα 45 δισεκατομμύρια δολάρια θα ανακατευθυνθούν κύρια στις ΗΠΑ και 16 δισεκατομμύρια δολάρια θα σταλούν στην Ουκρανία ως λεγόμενη άμεση βοήθεια.
«Πιθανώς τα 16 δισεκατομμύρια δολάρια που φτάνουν στην Ουκρανία θα απορροφηθούν αμέσως για να πληρωθούν οι κρατικοί λογαριασμοί και όχι η πολεμική προσπάθεια», είπε, δείχνοντας το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα του Κιέβου.
«Δεν έχουν κανένα μέσο για να πραγματοποιήσουν μία αντεπίθεση και μόνο με δεδομένες τις ποσότητες των πυρομαχικών που καταναλώνουν, αυτό που προτείνουν ακόμη και οι ΗΠΑ πιθανότατα δεν θα διαρκούσε περισσότερο από έξι μήνες στην καλύτερη περίπτωση.
Και είναι απροσδιόριστο τι θα μπορέσει να προσφέρει η Ευρώπη.
Οπότε νομίζω ότι η Ουκρανία ουσιαστικά έχει τελειώσει.
Είναι απλώς μια επιχείρηση- «σφουγγάρισμα» των υπολειμμάτων … για τους Ρώσους.
Και θα χρειαστεί χρόνος για να οδηγήσει αυτή η πραγματικότητα στον Zelensky, ο οποίος θα πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται να φύγει γρήγορα από εκεί, γιατί δεν νομίζω ότι η χώρα θα διαρκέσει η πολιτική ισχύς του πολύ περισσότερο», είπε ο Maloof.




H παραγωγική αδυναμία

Όσον αφορά την άμεση υποστήριξη για το Κίεβο, ο Maloof τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν τα υπάρχοντα όπλα, ούτε την ικανότητα παραγωγής να ξεπεράσουν τη Ρωσία, με τον στρατό της Ουκρανίας να καταφεύγει σε απελπισμένες τακτικές, όπως χτυπήματα που στοχεύουν στις ρωσικές υποδομές.
«Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει τις εξελίξεις στο στρατιωτικό πεδίο, με κανέναν τρόπο, για την Ουκρανία.
Κάθε φορά που το κάνει η Ουκρανία, οι Ρώσοι φαίνεται να επιστρέφουν με περίπου τρεις φορές περισσότερη ισχύ.
Και νομίζω ότι υπάρχει ένα μήνυμα προς τους Ουκρανούς ότι πρέπει να διευθετήσουν διά παντός αυτή την κατάσταση και να προσπαθήσουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα», υπογράμμισε ο Maloof.


Καμία ποσότητα όπλων δεν μπορεί να σώσει τον Zelensky

Δεν υπάρχει πραγματικά «καμία ποσότητα» άλλων πυρομαχικών και όπλων που θα μπορούσε να λάβει η Ουκρανία σε αυτό το σημείο και να παραμείνει ανέπαφη, υποστηρίζει ο Maloof.
Η Kwiatkowski συμφωνεί, λέγοντας ότι οι προσδοκίες ότι οι ΗΠΑ θα είναι σε θέση να επιλύσουν τις ελλείψεις βλημάτων πυροβολικού και πυραύλων αεράμυνας ρίχνοντας περισσότερα χρήματα στην παραγωγή δεν είναι «καθόλου ρεαλιστικές και το ανακαλύψαμε πριν από δύο χρόνια με τα νέα για τα πραγματικά ποσοστά παραγωγής πυρομαχικών και πυραύλων
Το σύστημα της αμυντικής βιομηχανίας των ΗΠΑ δεν προσανατολίζεται σε υψηλούς όγκους παραγωγής ειδών χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας, αλλά σε χαμηλούς όγκους μονάδων υψηλού κόστους που έχουν διάρκεια ζωής, συντήρησης και υλικοτεχνικής υποστήριξης μέσω αναβαθμίσεων.
Εκτός από τις ΗΠΑ, «η Ευρώπη δεν είναι σε οικονομική θέση για να αντιμετωπίσει» την ουκρανική κρίση μακροπρόθεσμα, σημείωσε ο Maloof.
«Έχουν τα δικά τους προβλήματα τώρα ως αποτέλεσμα αυτής της κρίσης και προσπαθούν να επιστρέψουν οικονομικά και πολιτικά και να ανακτήσουν την ποιότητα ζωής που είχαν πριν. Αλλά αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη βρίσκεται σε ύφεση.
Αναδιατάσσει τις πηγές προσφοράς των ενεργειακών προϊόντων.
Και θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πακτωλός από κεφάλαια για να ανακτηθεί η ενεργειακή ασφάλεια.
Αυτό που είχαν πριν αμφιβάλλω ότι θα μπορέσουν να ανακτήσουν σε οποιαδήποτε βραχυπρόθεσμη βάση.
Η Ευρώπη έχει τα προβλήματά της και οι ΗΠΑ έχουν τα προβλήματά τους, και προσπαθούμε να αναζωογονήσουμε έναν νεκρό σκύλο», τόνισε ο Maloof, αναφερόμενος στο καθεστώς Zelensky.


H προδοσία

Κληθείς να σχολιάσει τα συναισθήματα που εκφράστηκαν από ορισμένους σκληροπυρηνικούς Ρεπουμπλικάνους, συμπεριλαμβανομένων των Marjorie Taylor Greene, Paul Gosar, Matt Gaetz και άλλων, επισήμανε ότι ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Mike Johnson «πρόδωσε» τη συντηρητική πτέρυγα του κόμματος και τους ψηφοφόρους δίνοντας προτεραιότητα στη βοήθεια σε ξένες χώρες έναντι της κρίσης στο στα νότια σύνορα, ο καθηγητής πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Αϊόβα, Timothy Hagle, είπε ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να ειπωθεί γι' αυτό.
«Είναι σίγουρα αλήθεια ότι ορισμένοι στη δεξιά αισθάνονται ότι ο Πρόεδρος Johnson τους έχει "προδώσει".
Ένα μέρος της βάσης των Ρεπουμπλικανών και εκείνοι στη δεξιά πτέρυγα είναι από καιρό δυσαρεστημένοι με αυτό που τώρα συχνά αναφέρεται ως "μοναδικό κόμμα".
Ο όρος αναφέρεται στην ιδέα ότι πολλοί εκλεγμένοι Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας και της θέσης τους παρά για το συμφέρον του λαού», είπε ο Timothy Hagle στο Sputnik.
«Όσον αφορά την πτυχή της προτεραιότητας, δεν είναι πραγματικά θέμα να υποδηλώνει κανείς ότι το ένα είναι πιο σημαντικό από το άλλο.
Αντίθετα, είναι πιθανότατα περισσότερο το θέμα που μπορεί να γίνει.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, δεδομένης της θέσης της κυβέρνησης Biden και των Δημοκρατικών.
Παρά τον έλεγχο της Γερουσίας, δεν φαίνεται να μπορούν να κάνουν πολλά οι Ρεπουμπλικάνοι στη Βουλή.
Μερικές φορές μπορούν να καθυστερήσουν ψηφοφορίες ακόμη και όταν ξέρουν ότι κάτι θα ‘’σκοτωθεί’’ στη Γερουσία, αλλά ακόμη και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο με μια ισχνή πλειοψηφία», εξήγησε ο ακαδημαϊκός.
Επιπλέον, οι υποστηρικτές της βοήθειας για ξένους πολέμους μπορούν να βασίζονται στην αίσθηση του ‘’επείγοντος’’ στην Ουάσιγκτον όσον αφορά τη χρηματοδότηση και τη συγκριτική ‘’ευκολία’’ με την οποία μπορεί να σταλεί, κάτι που δεν μπορούν να υπολογίζουν οι υποστηρικτές των επειγόντων μέτρων για τον περιορισμό της μεταναστευτικής κρίσης.
«Υπάρχει μια επείγουσα ανάγκη που σχετίζεται με τη βοήθεια προς το Ισραήλ και την Ουκρανία που δεν φαίνεται να υπάρχει στη συνοριακή κατάσταση.
Και για τις δύο χώρες η έλλειψη βοήθειας θα μπορούσε να επηρεάσει δραματικά τους πολέμους στους οποίους εμπλέκονται.
Δεύτερον, είναι απλώς πιο εύκολο να δοθεί βοήθεια σε μια χώρα παρά να διευθετήσουμε πώς να λύσουμε αυτό που συμβαίνει σχετικά με τα σύνορα των ΗΠΑ», συνόψισε ο Hagle.

Το συμπέρασμα είναι το εξής: η βοήθεια των 60 δισ. θα αφορά κυρίως την αναδιάταξη του στρατιωτικοβιομηχανικού πλέγματος των ΗΠΑ ενώ οι Ουκρανοί θα πεθάνουν μέχρις ενός επ’ ωφελεία των συμφερόντων της Δύσης.



www.bankingnews.gr



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου




Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

Η κυρία Θεοδώρα Μπακογιάννη είναι αναμφίβολα μια τραγική πολιτική προσωπικότητα. Ίσως η τραγικότερη της Μεταπολίτευσης. Όχι διότι δεν κατόρθωσε ποτέ, παρά την ακόρεστη επιθυμία της, να ηγηθεί του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε διότι είδε να της «κλέβει» το Πρωθυπουργικό όνειρο ο μικρός αδελφός της.

Ούτε καν διότι ως Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τη Θράκη δεν κατόρθωσε, όπως δείχνει η πραγματικότητα στη Θράκη, επί τέσσερα χρόνια κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να υλοποιήσει ουσιαστικές πολιτικές ανάσχεσης της τουρκοποίησης της ευαίσθητης στρατηγικής αυτής ακριτικής καρδιάς της Ελλάδος.

Ούτε ακόμη, διότι κατάφερε, συνειδητά ή ασυνείδητα, να αποστερήσει από το κόμμα της πέντε ολόκληρες μονάδες στη Θράκη, κατά τις επαναληπτικές εθνικές εκλογές του 2023, με την απερίσκεπτη εκείνη «απειλητική» υπενθύμισή της -σε δημόσια θέα και παρουσία του βουλευτή Ροδόπης του κόμματός της, Ευριπίδη Στυλιανίδη- προς τους Έλληνες μουσουλμάνους ψηφοφόρους ότι αν δεν ψηφίσουν το κόμμα της δεν θα έχουν, τρόπον τινά, στον ήλιο μοίρα.

Αλλά διότι είναι η μοναδική ίσως πολιτική προσωπικότητα της Μεταπολίτευσης που κατόρθωσε να στρέψει εναντίον της έναν αρχηγό κράτους φίλιου προς τη χώρα μας και να εισπράξει την πρωτόγνωρη στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία άκρως ντροπιαστική δημόσια στηλίτευσή της, όταν ο Πρόεδρος της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς τη διαπόμπευσε διεθνώς, την Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024, με την ιστορική πλέον αποστροφή «Ντόρα, ντροπή σου!».

Επρόκειτο, όντως, για μια μοναδική στην ιστορία των διμερών σχέσεων Ελλάδας-Σερβίας αντίδραση ενάντια στον άκρως επιζήμιο για τις τύχες των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου ρόλο της ιδίας ως Ειδικής Εισηγήτριας υπέρ της ένταξης του ψευδοκρατιδίου, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, προχθές, Τρίτη 16 Απριλίου, αποκαλύφθηκε με τον πλέον τραγικά απροκάλυπτο και κυνικά ωμό τρόπο, η ανίερη σύμπραξη της Ελληνικής Κυβέρνησης, διαμέσου της κ. Μπακογιάννη, με τη Γερμανία και την Τουρκία, στη διαδικασία ψήφισης της υποψηφιότητας ένταξης του Κοσσυφοπεδίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Μια σύμπραξη που αποσκοπεί στο να επιτύχει για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης την είσοδο στο Συμβούλιο ενός ψευδοκρατιδίου, με ύπαρξη οφειλόμενη σε μονομερή de facto και όχι de jure απόσχιση από τη Σερβία, το οποίο δεν έχει αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος από σειρά χωρών μελών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Κύπρου!

Πράγματι, με 131 ψήφους υπέρ, 29 κατά, και 11 αποχές, η προχθεσινή ψηφοφορία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο αποφάνθηκε υπέρ της ένταξης του αλβανικού αυτού κρατικού μορφώματος του Κοσόβου στο Συμβούλιο.

Πρόκειται για την προτελευταία πράξη του δράματος της εγκληματικής στάσης της Ελλάδας εναντίον της Σερβίας και κατά του σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου, στάση που -όπως και ο Μιχάλης Ιγνατίου και εμείς εδώ στην Hellas Journal και στην εφημερίδα Δημοκρατία δείξαμε- φέρει τη σφραγίδα της κ. Μπακογιάννη, βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας και της Ελληνικής Κυβέρνησης, κατόπιν επιταγής του διεθνούς παράγοντα και δη της Γερμανίας, γνωστής για την ιστορικά ανελέητη στάση της κατά της Σερβίας.

Κι αν κάποιοι, αφελώς ή δολίως, επιχειρούν -μιμούμενοι τους αποτυχημένους τακτικούς ελιγμούς της κ. Μπακογιάννη, η οποία λόγω της δημόσιας κατακραυγής κατέφυγε προ ημερών μέχρι και στην Κύπρο προσπαθώντας μάταια να καλοπιάσει τους βουλευτές του πολύπαθου νησιού μας να της παρέχουν πολιτική κάλυψη στο ανοσιούργημά της- να ισχυριστούν ότι η καταστροφική ζημία κατά του σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου είναι έργο και ευθύνη μόνον της Ελληνίδας βουλευτή και πρώην Υπουργού Εξωτερικών και όχι και της Ελληνικής Κυβέρνησης εν συνόλω, η χθεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου της Ευρώπης τους διαψεύδει πανηγυρικά.

Διότι ήταν εκεί, όπου υπό την προεδρεία του Έλληνα Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και πρώην Υπουργού κυβερνήσεως της Νέας Δημοκρατίας επί Κώστα Καραμανλή, Θοδωρή Ρουσόπουλου, τέσσερεις βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης της ΝΔ υπερψήφισαν τη θετική εισήγηση Μπακογιάννη, συντασσόμενοι έτσι με τους 18 Τούρκους συναδέλφους τους, αλλά και πολλούς άλλους, Αλβανούς, Γερμανούς, Νορβηγούς, Σουηδούς, Φινλανδούς και ούτω καθεξής, στην επιβράβευση της Πρίστινα για την εξακολουθούμενη εθνοκάθαρση που επιτελεί σε βάρος των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου.

Τί κι αν, όπως μας ενημέρωσαν προ ημερών στρατιωτικές πηγές του ελληνικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στις 20 Οκτωβρίου του 2022 ο τότε Υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος είχε -κατά την επίσημη συνάντησή του στο Πεντάγωνο με τον Αρχηγό του Σερβικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων, παρουσία και του Έλληνα τότε Α/ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου- εκμυστηρευθεί στον Σέρβο Α/ΓΕΕΝ ότι «στη Θράκη η Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει το δικό της Κόσοβο»;

Γνώριζε, βλέπετε, πολύ καλά ο Καβαλιώτης βουλευτής της ΝΔ και τότε ΥΠΑΜ τί μεθοδεύει συστηματικά η Τουρκία δίπλα από την εκλογική περιφέρειά του. Αυτό, ωστόσο, φαίνεται να μην το γνωρίζει ή να το αγνοεί σκοπίμως (;) ο Ευρυπίδης Στυλιανίδης, βουλευτής της ΝΔ στο νομό Ροδόπης, ο οποίος απτόητα υπερψήφισε κι εκείνος, μαζί με την πρώην Υπουργό Εξωτερικών και τους κομματικούς ομόσταυλούς τους Γιώργο Σταμάτη και Άννα Ευθυμίου, την ένταξη του ψευδοκρατιδίου, στέλνοντας δυστυχώς de facto μήνυμα στην Τουρκία ότι μπορεί ελεύθερα να συνεχίζει τις διαδικασίες κοσοβοποίησης της Θράκης, με την ανοχή, αν όχι και τη σιωπηρή συγκατάθεση, της Ελληνικής Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Κι αν κάποιοι νομίζουν ότι ο μεν πρώην Υπουργός Παναγιωτόπουλος είπε αυτό που είπε περί κοσοβοποίησης της Θράκης για λόγους συμπαράστασης στον Σέρβο Α/ΓΕΕΔ, ο δε βουλευτής Ροδόπης της ΝΔ Στυλιανίδης ψήφισε υπέρ του Κοσσυφοπεδίου με «ορθή (γεω)πολιτική κρίση», η Κυριακή των Ευρωεκλογών κοντή γιορτή. Τότε θα φανεί εάν το αυτονομιστικό τουρκικό κόμμα ΚΙΕΦ δαπανά εκατομμύρια δολάρια τουρκικής προελεύσεως απλώς και μόνον για να …ενισχύσει ευγενώς το έργο της Ελληνικής Πολιτείας στη Θράκη.

Το βέβαιον είναι ότι η ανωτέρω τετράδα βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που υπερψήφισε την πρόταση Μπακογιάννη, ενέγραψε πλέον τα ονόματά της στις δέλτους ντροπής και ονείδους της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, επιβεβαιώνοντας μαζί με τον Θοδωρή Ρουσόπουλο ότι η κυβερνώσα την Ελλάδα πολιτική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας έχει για κάποιο λόγο αποφασίσει να βάλει πλάτες σε ποινικούς εγκληματίες και αποσχιστές των Βαλκανίων και να καταστεί ευεργέτης της μεγάλης Αλβανίας που είναι και το όραμα των Τιράνων, τα οποία ευρίσκονται πίσω από την Πρίστινα και τον Αλβανό Πρωθυπουργό Κούρτι.

Την τιμή των Ελλήνων και της Ελλάδας διέσωσαν προχθές τρεις Έλληνες βουλευτές: η εξ Ελλάδος Νίνα Κασιμάτη (ΣΥΡΙΖΑ), η οποία κατέφθασε στο Στρασβούργο ύστερα από μαραθώνιο ταξίδι από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να προλάβει την ψηφοφορία, και οι εκ Κύπρου Χριστιάνα Ερωτοκρίτου (ΔΗΚΟ) και Γιώργος Λουκαΐδης (ΑΚΕΛ).

Οι τρεις τους καταψήφισαν την εκτρωματική πράξη ένταξης του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο, προκαλώντας μάλιστα την μήνιν της αδελφής του Έλληνα Πρωθυπουργού για το ότι δεν υποτάχθηκαν στις ιδιοτελείς μεθοδεύσεις της.

Κι αν η Κύπρος ήταν αυτονόητο ότι θα καταψήφιζε, το γεγονός ότι η Νίνα Κασιμάτη απέρριψε την εισήγηση Μπακογιάννη, επιδεικνύοντας συνεπή πολιτική στάση με γνώση της διεθνούς πραγματικότητας και γνώμονα το εθνικό συμφέρον και όχι τη συστημική ανέλιξή της, ήταν κάτι που, όπως πληροφορούμαστε, εξόργισε την εισηγήτρια πρώην Υπουργό Εξωτερικών.

Η χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης κατέδειξε πολλά αλγεινά και σκοτεινά σημεία της στάσης της Ελλάδας κατά της Σερβίας και του Σερβικού λαού, τα οποία αποτυπώνονται με σαφήνεια στις τοποθετήσεις βουλευτών κατά τη συζήτηση της ψήφισης της ένταξης του Κοσσυφοπεδίου.

Καταρχήν, είχαν απόλυτο δίκαιο όσοι ισχυρίζονταν ότι η μεθόδευση ένταξης του ψευδοκρατιδίου δεν ήταν ατομική επιδίωξη της κ. Μπακογιάννη αλλά πολιτική θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης. Αυτό προκύπτει τόσο από τις θετικές ψήφους όλων των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, όσο και από τη στάση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, κ. Θοδωρή Ρουσόπουλου. Ο οποίος όχι μόνο φρόντισε επιμελώς να απορριφθούν όλες οι υποβληθείσες από πλευράς Σερβίας τροποποιήσεις που βουλευτές της ενδιαφερόμενης χώρας πρότειναν προκειμένου να αποδεχθεί την απόφαση ένταξης του Κοσσυφοπεδίου. Αλλά και εγκαλούσε με θράσος στην «τάξη» τους Σέρβους βουλευτές που με τις εισηγήσεις τους προσπαθούσαν απέλπιδα μέσα σε μια προκαθορισμένη διαδικασία να κραυγάσουν τα δεινά που πάσχει μέχρι και αυτή την ώρα ο Σερβικός λαός του Κοσσυφοπεδίου. Δεινά που σε θλιβερή αντίθεση με την κ. Μπακογιάννη είχε την τιμιότητα να επισημάνει δημόσια ο Αμερικανός Ειδικός Απεσταλμένος για τα Δυτικά Βαλκάνια Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Ευρωπαϊκών και Ευρασιατικών Υποθέσεων, Γκάμπριελ Εσκομπάρ.
Επιπλέον, έχοντας στην πλάτη της τόσο την κατακραυγή της ελληνικής κοινής γνώμης όσο και τη διεθνή διαπόμπευσή της από τον Σέρβο Πρόεδρο, η κ. Μπακογιάννη τόνισε, σε έναν αποτυχημένο ελιγμό δικαιολόγησης των πεπραγμένων της, ότι κλήθηκε, και της ζητήθηκε (από ποιούς άραγε;), να γνωμοδοτήσει περί της εισόδου του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο, και όχι να εκφράσει τη δική της γνώμη ή την ελληνική εθνική γραμμή αναφορικά με την αναγνώριση του ψευδοκρατιδίου. Ομολόγησε δηλαδή μέσα στην ανάγκη της να αυτοπροστατευθεί, ότι ο ρόλος της εν προκειμένω ήταν να διεκπεραιώσει σχέδια τρίτων και όχι θέση της Ελλάδας.
Επιπλέον, απέδειξε ότι στερείται ευρηματικότητας στην προσπάθειά της να παραπλανήσει την κοινή γνώμη προκειμένου να μην γίνει αντιληπτή η στρατηγική του «βατράχου που σιγοβράζει στην κατσαρόλα», με την οποία οι εντολοδότες της οδηγούν σταδιακά το Κοσσυφοπέδιο στην de jure αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος, με πρώτο βήμα την ένταξή του στην ευρωπαϊκή οικογένεια ως το πρώτο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης που εισάγεται δίχως να είναι αναγνωρισμένο από τον ΟΗΕ και τη διεθνή κοινότητα.
Είναι δε ασύλληπτης έκτασης ο εμπαιγμός της Σερβίας και του Σερβικού λαού του Κοσσυφοπεδίου από την κ. Μπακογιάννη, αφού αφενός η ίδια ομολόγησε εκ νέου προχθές στο Στρασβούργο ότι: «Εντόπισα τρία κύρια εκκρεμή ζητήματα για τα οποία χρειαζόταν επείγουσα δράση. Συγκεκριμένα, η εφαρμογή της απόφασης του συνταγματικού δικαστηρίου του Κοσσυφοπεδίου για το μοναστήρι Visoki Dečani, οι παράνομες απαλλοτριώσεις γης των περιουσιών της σερβικής μειονότητας και η ίδρυση της ένωσης δήμων με σερβική πλειοψηφία». Αφετέρου όμως, επέλεξε σκοπίμως να αποδεχθεί τη λύση μόλις ενός εξ αυτών των ζητημάτων, και μάλιστα μερικώς, με απλή έγγραφη διαβεβαίωση του Κοσοβάρου Πρωθυπουργού Κούρτι, για να παρακάμψει τα ζωτικής σημασίας άλλα δύο, για τα οποία παρέπεμψε τον υπό εθνοκάθαρση Σερβικό πληθυσμό του Κοσσυφοπεδίου στις καλένδες των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων: «…σε περίπτωση που η Επιτροπή Υπουργών αποφασίσει να αποδεχθεί την ένταξη του Κοσσυφοπεδίου, κάθε περίπτωση παράνομης απαλλοτρίωσης γης θα υπόκειται στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων»!
Κι ενώ για την περίπτωση των περιουσιακών στοιχείων των Σερβικών Ορθοδόξων Μοναστηριών χρύσωσε το χάπι στους Σέρβους χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την (απλώς υποσχεθείσα ως τώρα) επιστροφή των γαιών ενός μόνο Μοναστηριού, δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να πράξει το ίδιο και για το κρισιμότατο ζήτημα της ίδρυσης του Συνδέσμου Σερβικών Δήμων Κοσσυφοπεδίου: «…θεωρώ την ίδρυση του Συνδέσμου ως μονομερές εσωτερικό ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, το οποίο επηρεάζει μόνο τους πολίτες του Κοσσυφοπεδίου. Με αυτό κατά νου, καταβάλλω κάθε δυνατή προσπάθεια για την υλοποίησή του. Δυστυχώς, αυτό το θέμα δεν μπόρεσε να διαπραγματευτεί σε κενό. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι από το 2013 η ίδρυση του Συνδέσμου ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του διαλόγου που διευκόλυνε η ΕΕ μεταξύ Βελιγραδίου και Πρίστινα». Κατανοητή βέβαια η στρατηγική της κ. Μπακογιάννη, καθώς δεν θα ήθελε ασφαλώς να φέρει την Πρίστινα προ εκπλήξεως όταν με τυχόν αναγνώρισή τους οι Σερβικοί Δήμοι των περιοχών όπου το 99% του πληθυσμού είναι Σέρβοι θα αποσχίζονταν ευλόγως για να ενωθούν με το κράτος της Σερβίας…
Επιπλέον, με ανάρτησή της μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας η κ. Μπακογιάννη ομολόγησε ότι το μόνο που κατάφερε να πετύχει μέσα σε 300 ημέρες έντονης προσπάθειας με τους άτεγκτους Κοσοβάρους να της κάνουν τη ζωή δύσκολη, ήταν να επιστραφούν 24 εκτάρια κλεμμένης από την Πρίστινα γης στο Μοναστήρι Βισόκι Ντέτσανι. Οπότε, είναι προφανής ο λόγος για τον οποίο η ίδια εγκατέλειψε εν τέλει στο έλεος του Θεού τους υπό εθνοκάθαρση Σέρβους του Κοσόβου, και πρότεινε την ένταξη του ψευδοκρατιδίου στο Συμβούλιο μετατρέποντας ξαφνικά, με τρόπο αντιδεοντολογικό και ανήθικο, τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα ζωής και θανάτου των Σέρβων σε επιπόλαια ευχολόγια που θα τα πραγματώσει κάποτε στο μέλλον η Ευρώπη!
Θέλετε και το καλύτερο; Τη Δευτέρα 15 Απριλίου, μια μόλις ημέρα προτού η κ. Μπακογιάννη βάλει το Κοσσυφοπέδιο στο Συμβούλιο της Ευρώπης κάνοντας τα στραβά μάτια στην απουσία κράτους δικαίου, την οποία η ίδια ταυτόχρονα και σχιζοφρενικά ομολογεί, η Επιτροπή των Μονίμων Αντιπροσώπων της ΕΕ αποφάσισε να απαιτήσει από τη Σερβία να συμφωνήσει στην «κανονικοποίηση» των σχέσεών της με το μη αναγνωρισμένο Κοσσυφοπέδιο, κάτι που με άλλα λόγια σημαίνει την επίσημη αναγνώρισή του ως ανεξάρτητο κράτος! Αν μάλιστα η Σερβία αρνηθεί αυτήν την αποκαλούμενη «κανονικοποίηση», τότε η ενταξιακή διαδικασία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση κινδυνεύει με επ᾽ αόριστον πάγωμα. Αναγκάζει, δηλαδή, κατ᾽ ουσίαν η κ. Μπακογιάννη τη Σερβία να θυσιάσει τον σερβικό λαό του Κοσσυφοπεδίου στον βωμό της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Είναι πολλά ακόμη. Αυτά όμως αρκούν, για να δείξουν ότι πρέπει να είσαι πραγματικά άνθρωπος με μεγάλα αποθεματικά πολιτικής κακίας και πολιτικής σχιζοφρένειας για να δέχεσαι να γίνεις πρώτος στον 21ο αιώνα στρατηγικός θεμελιωτής της μεγάλης Αλβανίας και ταυτόχρονα να ανοίγεις τον δρόμο για την κοσοβοποίηση της Θράκης και της Κύπρου, νίπτοντας παράλληλα τας χείρας σου εμπρός στην εν εξελίξει εθνοκάθαρση ενός ομόδοξου Ορθόδοξου λαού. Εθνοκάθαρση την οποία μάλιστα, ω της τραγωδίας, ανέχεσαι επ᾽ ονόματι της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!


πηγή: hellasjournal



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η ηλεκτρική ενέργεια αναδεικνύεται ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της εποχής μας και ταυτόχρονα ένας από τους πιο κερδοφόρους τομείς της οικονομίας για το χρηματιστηριακό κεφάλαιο. Κι αυτό γιατί οι πηγές της θεωρούνται γενικά δύσκολες -ή τις κάνουν δύσκολες- και ευάλωτες, μετατρέποντας ένα καθαρά κοινωνικό αγαθό, σε εμπορικό προϊόν του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για τις ανάγκες των μετοχών τους οι φερόμενοι «επενδυτές» και για την εύκολη κερδοφορία, ακολουθώντας το δόγμα κάθε βουνοκορφή, κάθε ραχούλα, και ένας αιολικός σταθμός, κάθε στρέμμα παραγωγικής γης και ένας φωτοβολταικός σταθμός, έχουν κάνει τις ΑΠΕ από "ευχή", "κατάρα" για το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες.

Χωρίς διαφάνεια, χωρίς διάλογο, με την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού για τις ΑΠΕ να παραπέμπεται διαρκώς στις καλένδες, με την πολιτεία απούσα και την κυβέρνηση να σιγοντάρει διαρκώς με τους νόμους τα συμφέροντα των κερδοσκόπων, οι τοπικές κοινωνίες δίνουν τον δικό τους αγώνα για την υπεράσπιση του αυτονόητου: την συνταγματική νομιμότητα και την προστασία των οικοσυστημάτων και της φύσης.

Στο μεταξύ για όλα αυτά λένε πως πρέπει η χώρα να αντιμετωπίσει με ίδια μέσα τις ενεργειακές της ανάγκες και να απεξαρτηθεί από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα. Να απεξαρτηθεί από το φυσικό αέριο, όταν για κάθε GW από ΑΠΕ κατασκευάζεται ένα αντίστοιχο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο και όταν το δίκτυο του φυσικού αερίου προβλέπεται να πάει σε κάθε σπίτι και σε κάθε γωνιά της χώρας. Παράλληλα, και με κάθε ευκαιρία, ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί ενημερώνουν για τα σχέδια μετατροπής της Ελλάδας σε ενεργειακό κέντρο της Ευρώπης. Έλεγα κι εγώ μήπως και καταλάβουν τελικά ότι η καλύτερη ενέργεια είναι αυτή που δεν καταναλώνεται –άρα να γίνουν προσπάθειες για μείωση της κατανάλωσης- ή έστω να παράγεται εκεί που καταναλώνεται, όπως χρόνια φωνάζει η οικολογία για τοπικοποίηση και περιφερειοποίηση της παραγωγής και της οικονομίας.

Εν κατακλείδι, βρισκόμαστε λίγο πριν τις ευρωεκλογές! Η πολιτεία, η κυβέρνηση, οι βουλευτές και τα κόμματα, έχουν την υποχρέωση να διαχειριστούν ορθά το πολιτισμικό και κοινωνικό αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας. Ταυτόχρονα έχουν το ηθικό χρέος να προστατεύσουν τον πολίτη από την εμφανή ή αφανή επικράτηση των συμφερόντων κάποιων καιροσκόπων κερδοσκόπων, που έχουν σήμερα, ή και θέλουν να έχουν στο μέλλον, τη διαχείριση της ενέργειας και περισσότερο των ΑΠΕ. Να σταματήσει επιτέλους αυτός ο κατήφορος και να μιλήσουμε για την βιωσιμότητα με την αλλαγή του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης.

Ας ελπίσουμε ότι θα ακούσουμε αυτές τις μέρες τέτοιες συζητήσεις και προβληματισμούς για το τι και πώς στην ηλεκτρική ενέργεια. Ή θα περάσουν κι αυτές οι εκλογές χωρίς να συζητήσουμε επί της ουσίας για το κοινωνικό αυτό αγαθό και την βιωσιμότητα… την βιωσιμότητα της κοινωνίας, της οικονομίας, της φύσης…

Λαμία, Απρίλης 2024

Στέφανος Σταμέλλος



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Θαρρώ ότι από δω και στο εξής, στην ακόμα άγραφτη μυθοπλασία, όταν αναφερόμαστε στα εγκλήματα των Ναζί και χρησιμοποιούμε οβραίικους χαρακτήρες, οφείλουμε να αντικαθιστούμε τους Εβραίους με Γύφτους ή ομοφυλόφιλους ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να κατεβάσει η κούτρα μας. 
Οι απόγονοι των παιδιών του Ισραήλ που σώθηκαν από τη ναζιστική θηριωδία, είναι πραγματικά αχαρακτήριστοι! Σε κάνουν να σκέφτεσαι... Τέλος πάντων...

Βάζω κι εγώ ένα μικρολιθαράκι αυτού που λέω παραπάνω, πάντα με 121 Λέξεις Ακριβώς: ούτε μία παραπάνω ούτε μία παρακάτω ούτε μία παραδίπλα... https://link.medium.com/ZvHa3cK2UIb

Αουσβιτς — Μπίρκεναου, 1943



Γεννήθηκα μέσα στα έγχορδα και τις τσιγγάνικες μελωδίες. Τι ευτυχισμένοι καιροί! Οικογενειακή χορωδία είχαμε! Ακόμα κι η μανούλα έπαιζε, καλύτερα μάλιστα από τον αφέντη μας, σκεφτόμουν μεγαλώνοντας· όμως εκείνην, ο πατέρας δεν την άφηνε ποτέ να βγαίνει στους δρόμους. Λόγος τιμής, έλεγε.

Εμένα μου είχε σκαρώσει ένα βιολί ίσαμε το μπόι μου, να συνοδεύω την κομπανία, να βγάζουμε παράδες. Ιδέα δεν είχα όπως το αγκάλιαζα, ούτε μπορούσα να φανταστώ, ότι έμοιαζα με τσελίστα. Όχι, δεν ήξερα τι σημαίνει βιολοντσελίστας, ούτε πρόλαβα να μάθω.

Δεν πρόλαβα, διότι μια νύχτα, Δεκέμβρη του ’39, σπάσανε την πόρτα του σπιτιού μας. Μαυροντυμένοι μπήκανε και μας αρπάξανε. Μαζί με πολλούς άλλους, μας ρίξανε σ’ ένα σιδηροδρομικό βαγόνι μεταφοράς ζώων. Επειδή είμαστε Γύφτοι, είπανε, έπρεπε να πεθάνουμε…


Πενήντα ιστορίες σε εικονογραφία του Στάθη, γραμμένες με 121 λέξεις ακριβώς, κυκλοφορούν από τις εκδόσεις “Φερενίκη”



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Κίνηση με καταστροφικές συνέπειες για τον Ελληνισμό ήταν η υπερψήφιση από τους εκπροσώπους της Νέας Δημοκρατίας της αναγνώρισης του Κοσόβου, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο κάποτε ανήκε στην πρώην Γιουγκοσλαβία και αποσπάστηκε βίαια με τον πόλεμο του 1999 από το σερβικό εθνικό «κορμό» όπως συνέβη το 1974 με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Δύο περιπτώσεις ακριβώς ίδιες.

Γιατί από την ενέργεια αυτή θα ανοίξει ο δρόμος για την αναγνώριση τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους ως «κανονικού» κράτους από την Ευρώπη.

Mονο τυχαία δεν είναι η δήλωση του πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη προσερχόμενου στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες, όπου δήλωσε ικανοποιημένος από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τουρκία, προσθέτοντας ότι «βλέπει πρόοδο στο Κυπριακό» εν μέσω κλιμακούμενων προκλήσεων της Άγκυρας!


Είναι χαρακτηριστικό ότι καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι στιγμής δεν είχε καν διανοηθεί να προχωρήσει σε έμμεση αναγνώριση της απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από το σερβικό εθνικό κορμό για τον απλούστατο λόγο ότι θα αποδεχόμασταν το «νόμιμο» της τουρκικής απαίτησης να αναγνωριστεί το ψευδοκράτος της βόρειας Κύπρου ως «Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου».

Οι δύο περιπτώσεις είναι ακριβώς όμοιες. Εισβολή και κατοχή τμήματος ενός ανεξάρτητου κράτους και εν συνεχεία ανακήρυξη του τμήματος αυτού ως ανεξάρτητου, το οποίο κατέχεται δια της στρατιωτικής ισχύος, και εν τέλει αναγνώριση του.

Δεν υπάρχει καμία διαφορά μεταξύ της εισβολής της Βόρειας Κύπρου από την Τουρκία με την απόσχιση εθνικού τμήματος της Δημοκρατίας της Σερβίας από ξένες δυνάμεις, εν προκειμένω το ΝΑΤΟ.

Μάλιστα στην περίπτωση της βόρειας Κύπρου υπάρχει και ένα στοιχείο επιπλέον: Η Τουρκία ήταν βάσει της συνθήκης της Ζυρίχης «εγγυήτρια» δύναμη και είχε δυστυχώς την νομική δυνατότητα να εισβάλει οπότε αυτή κρίνει.

Τότε έκρινε ότι απειλούνται οι Τουρκοκύπριοι, το ΝΑΤΟ όμως είχε εισβάλει εντελώς αυθαίρετα (δεν νομιμοποιήθηκε, η επιχείρηση του από τον ΟΗΕ)

Το ίδιο ακριβώς μπορεί να συμβεί και στην δυτική Θράκη.

Μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην βόρεια Κύπρο ήταν τουρκικής καταγωγής και μεγάλο μέρος του πληθυσμού του Κοσόβου ήταν αλβανικής καταγωγής.

Αυτό μόνο αρκούσε. Ποια θα είναι η διαφορά με την δυτική Θράκη;




πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



του Σταύρου Λυγερού

“Πισώπλατη μαχαιριά” χαρακτήρισε το Βελιγράδι ουσιαστικά τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης –έτσι όπως την εξέφρασε όχι μόνο η Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά και οι άλλοι βουλευτές της ΝΔ– στο Συμβούλιο της Ευρώπης σε σχέση με το Κόσοβο. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι και πισώπλατη μαχαιριά στην Κυπριακή Δημοκρατία, επειδή δημιουργεί προηγούμενο, το οποίο η Άγκυρα οραματίζεται να επαναλάβει και στη Θράκη.

Η πολιτική της Δύσης στα Βαλκάνια υπαγορευόταν πάντα από την επιδίωξη να εκτοπιστεί η ρωσική επιρροή από την περιοχή. Μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Συνασπισμού, αυτή η επιδίωξη –μεταξύ άλλων– οδήγησε στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και σε μία σειρά κρίσεων στην επικράτειά της. Για την ακρίβεια, οδήγησε το 1995 στη συμφωνία του Ντέιτον (με την οποία ιδρύθηκε το θνησιγενές κράτος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης), στον βομβαρδισμό της Σερβίας και το 1999 στην απόσχιση του Κοσόβου, το 2001 στη συμφωνία της Αχρίδας (μεταξύ του σλαβικού και του αλβανικού στοιχείου της τότε FYROM) και το 2018 στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η πίεση των Αμερικανών –με τη σύμπραξη Ευρωπαίων– για διπλωματική αναγνώριση του Κοσόβου από όσα δυτικά και φιλοδυτικά κράτη δεν το έχουν ήδη αναγνωρίσει. Υπενθυμίζουμε ότι –με πράσινο φως από τη Δύση– το Κόσοβο ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το 2008. Μέχρι τότε, ήταν προτεκτοράτο του ΟΗΕ, στην πραγματικότητα της Δύσης. Το Κόσοβο έχουν αναγνωρίσει τα μισά σχεδόν κράτη-μέλη του ΟΗΕ. Ας σημειωθεί ότι υπάρχει μία μειονότητα κρατών-μελών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που για διάφορους λόγους δεν έχει αναγνωρίσει το Κόσοβο. Ο βασικός λόγος είναι πως το Κόσοβο ιδρύθηκε ως κράτος-προτεκτοράτο μετά τον ακρωτηριασμό της Σερβίας, ο οποίος προέκυψε από τη στρατιωτική επέμβαση της Δύσης.


Αρκετά κράτη δεν θέλουν να νομιμοποιήσουν μία πράξη, η οποία καταπάτησε ωμά την αρχή για το απαραβίαστο των συνόρων (την έχει υπογράψει η Δύση) κι αναπόφευκτα δημιούργησε προηγούμενο, το οποίο το βρήκε μπροστά της η Δύση όταν η Ρωσία προσάρτησε επαρχίες της Ουκρανίας. Η Ισπανία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο λόγω Καταλονίας και η Ρουμανία λόγω Υπερδνειστερίας. Είναι προφανής ο λόγος που η Κυπριακή Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει το Κόσοβο.

Αλλά και η Ελλάδα, αν ολοκληρώσει την διπλωματική αναγνώρισή του, με ποιο επιχείρημα θα διαμαρτυρηθεί αύριο αν τεθεί αντίστοιχο θέμα για τους Τουρκοκύπριους, οι οποίοι σήμερα συμμετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης ως εκπρόσωποι του ψευδοκράτους με την ιδιότητα του παρατηρητή; Επιπλέον, είναι κοινός τόπος ότι οι Τούρκοι ονειρεύονται να επαναλάβουν στη Θράκη όσα έπραξαν το 1974 στην Κύπρο.

Δυτικές πιέσεις στην Αθήνα

Αν και το εθνικό συμφέρον επιβάλει ξεκάθαρα η Ελλάδα να μην αναγνωρίσει το Κόσοβο, η Αθήνα πιέζεται και από την Ουάσινγκτον και από την ΕΕ να πράξει εναντίον των εθνικών συμφερόντων της. Και δυστυχώς, σ’ αυτόν τον δρόμο κινείται και μάλιστα χωρίς να εξασφαλίσει το παραμικρό αντάλλαγμα. Αναμφίβολα, στο Κόσοβο έχουν δημιουργηθεί πολιτικά και διπλωματικά τετελεσμένα, τα οποία ωθούν προς την αναγνώριση. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για την κατεχόμενη Κύπρο. Και στο Κόσοβο και στα Κατεχόμενα λειτουργεί κρατική δομή. Κατά συνέπεια, αυτό δεν είναι επιχείρημα, το οποίο μπορεί να επικαλεστεί η Αθήνα.

Μπορεί να μην το επικαλείται, αλλά οι πράξεις της μιλάνε καθαρά. Είναι αληθές ότι οι διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ανοίξει διαύλους με την Πρίστινα και έχουν κάνει βήματα ανάπτυξης των διμερών σχέσεων, χωρίς, όμως, να κάνουν το βήμα της επίσημης αναγνώρισης. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποφασίσει οριστικά να αδιαφορήσει πλήρως για την Κυπριακή Δημοκρατία, κάτι που ισοδυναμεί με εθνικό έγκλημα, για την Ελλάδα το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη σχέση της με ένα –έστω και ημιαναγνωρισμένο διεθνώς– κράτος της περιοχής. Στην πραγματικότητα αφορά και τη σχέση της με την Αλβανία και τη Σερβία, ουσιαστικά σε ποιο σημείο θα ισορροπήσει διπλωματικά μεταξύ τους.

Με τη Σερβία υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί, αφού τα δύο έθνη ήταν πάντα στην ίδια πλευρά στους πολέμους. Η Αθήνα έχει κάθε λόγο να διατηρεί καλές σχέσεις με το Βελιγράδι, χωρίς, όμως, συναισθηματικές υπερβολές. Υπενθυμίζουμε πως η Σερβία είχε αναγνωρίσει εξαρχής τα Σκόπια σαν “Μακεδονία”, επειδή έκρινε ότι αυτό υπαγόρευαν τα συμφέροντά της. Κατά συνέπεια, η ελληνική στάση στο ζήτημα του Κοσόβου πρέπει να καθορισθεί από το τι εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα, σταθμίζοντας συνολικά όλους τους παράγοντες.


Οι δύσκολες σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις έχουν αρνητικό ιστορικό, αλλά και σήμερα είναι δύσκολες. Ειδικά με τη φυλάκιση Μπελέρη, ο Ράμα τράβηξε πολύ το σκοινί. Αν δεν έσπασε, αυτό οφείλεται στην υποχωρητικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία την τελευταία στιγμή συμπεριέλαβε τον εκλεγμένο δήμαρχο Χειμάρας στο ευρωψηφοδέλτιο, κυρίως για να αποτρέψει τη μεγάλη εκλογική διαρροή “γαλάζιων” ψηφοφόρων, οι οποίοι μεταξύ των άλλων έχουν αγανακτήσει με την υποχωρητικότητας της επίσημης Αθήνας έναντι των Τιράνων. Με άλλα λόγια, η υποψηφιότητα υπηρετεί πρωτίστως ψηφοθηρικό, παρά εθνικό σκοπό.

Η “μεγάλη ιδέα” των Αλβανών είναι η “Μεγάλη Αλβανία”, η ένωση με το Κόσοβο και η ενσωμάτωση στο κοινό κράτος του αλβανικού στοιχείου αφενός της Βόρειας Μακεδονίας, αφετέρου της νότιας Σερβίας (Πρέσεβο και Μπουγιάνοβατς), ενώ αναφορές γίνονται και για τη Θεσπρωτία, όπου, όμως, δεν υπάρχει αλβανικό στοιχείο. Η Ελλάδα έχει πρόσθετο στόχο να είναι επιφυλακτική με την Αλβανία, παρότι φιλοξενεί τα τελευταία 30 χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανούς οικονομικούς μετανάστες.

Τα Τίρανα έχουν την τάση –περισσότερο ή λιγότερο ανάλογα με την εκάστοτε κυβέρνηση– να αναπτύσσουν προνομιακές σχέσεις με την Άγκυρα, θεωρώντας ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο εξισορροπούν την ιστορικά υπαρκτή (Βορειοηπειρωτικό), αλλά σήμερα ανύπαρκτη ελληνική πίεση. Στο πλαίσιο αυτό έχει αναβιώσει στην Αλβανία μία σύγχρονη εκδοχή ανθελληνικού “τουρκαλβανισμού”, την οποία ο χριστιανικών καταβολών Ράμα υπηρετεί με φανατισμό.

Για τους Τούρκους, η προνομιακή σχέση με την Αλβανία (διμερής στρατιωτική συνεργασία και τουρκική ναυτική βάση στον Αυλώνα) είναι ένας τρόπος “περικύκλωσης” της Ελλάδας. Προς την ίδια κατεύθυνση –εκτός των άλλων σκοπιμοτήτων– λειτουργεί και η τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από δύο αιώνες ο τουρκικός στόλος πραγματοποιεί ασκήσεις νότια και δυτικά της Ελλάδας.


Το αντάλλαγμα για την αναγνώριση

Αν και 33 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα, η Αλβανία παραμένει ένα ιδιαιτέρως προβληματικό κράτος, ο αλβανικός παράγοντας είναι σημαντικός για τις ισορροπίες στα Βαλκάνια. Η δε διεθνής αναγνώριση του Κοσόβου είναι βασική προτεραιότητα. Όπως προανέφερα, λόγω Κύπρου, η Ελλάδα έχει ισχυρό λόγο να μην προχωρήσει σε αναγνώριση. Από την άλλη, η πίεση που δέχεται από ΗΠΑ και Ευρωπαίους είναι έντονη. Και όπως γνωρίζουμε ούτε οι προηγούμενες, ούτε η παρούσα ελληνική κυβέρνηση διακρίνονται για την αντίστασή τους σε δυτικές πιέσεις. Εξ’ ου και οι Τσίπρας και Γιώργος Παπανδρέου δεν τόλμησαν να καταψηφίσουν (μόνο η Νίνα Κασιμάτη), προτιμώντας την αποχή.

Ας σημειωθεί ότι αμέσως μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου (2008), η Δύση αναζητούσε κράτη να το αναγνωρίσουν. Τότε, είχα υποστηρίξει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συζητήσει την αναγνώρισή του μόνο εάν εξασφάλιζε κρίσιμα ανταλλάγματα. Ποια μπορούσαν να είναι αυτά; Τα Τίρανα, η Πρίστινα, η αλβανική κοινότητα της τότε FYROM, αλλά και ΗΠΑ και ΕΕ, να ταχθούν επισήμως υπέρ μίας λύσης του Μακεδονικού, η οποία να στηρίζεται σε δύο πυλώνες:

  • Πρώτον, το όνομα του κράτους να είναι κατά προτίμηση Άνω Μακεδονία και κυρίως με την ιθαγένεια ως παράγωγο της κρατικής ονομασίας (ανωμακεδονική).
  • Δεύτερον, οι δύο συνιστώσες εθνότητες να είναι η σλαβομακεδονική (σλαβομακεδονική και η γλώσσα της) και η αλβανική (αλβανική η γλώσσα της).

Εάν ο αλβανικός παράγοντας και η Δύση υιοθετούσαν –όπως ήταν πιθανόν εκείνη την περίοδο– αυτή τη θέση, θα ήταν πολύ δύσκολο για τους Σλαβομακεδόνες να την αγνοήσουν. Η δε Δύση θα είχε κίνητρο να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση τα Σκόπια και πάντως το πολιτικό της δημιούργημα, τον Ζάεφ. Με άλλα λόγια, πιθανότατα το Μακεδονικό να είχε πάρει άλλη τροπή και να μην είχαμε φθάσει ποτέ στη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η Ελλάδα (Τσίπρας-Κοτζιάς) παρέδωσε στους Σλαβομακεδόνες τη μακεδονική ταυτότητα.

Τώρα, σε διακρατικό επίπεδο, τα Τίρανα και η Πρίστινα δεν έχουν να προσφέρουν στην Αθήνα απτό και μη αντιστρέψιμο αντάλλαγμα που να εξισορροπεί πολιτικά το γεγονός ότι η εκ μέρους της αναγνώριση του Κοσόβου δημιουργεί βαρύ αρνητικό προηγούμενο για την Κύπρο και επιπροσθέτως επιβαρύνει τις σχέσεις με το Βελιγράδι. Το παράθυρο ευκαιρίας για να μετατρέψουμε τον αλβανικό παράγοντα σε σύμμαχο στο Μακεδονικό κράτησε μία δεκαετία (2008-2018), αλλά δυστυχώς η Αθήνα το άφησε ανεκμετάλλευτο. Πλέον, το πουλάκι έχει πετάξει…



πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με μια αιχμηρή ανακοίνωση, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αφήνει υπόνοιες για συγκάλυψη στο θέμα του τροχαίου έξω από την Βουλή, όπου σκοτώθηκε ένα νέο παιδί.

Δείτε την ανάρτηση:

«Κύκλοι της Βουλής» απαντούν μέσα από το Πρώτο Θέμα ότι «καμμία συσκότιση» δεν υπήρξε γύρω από το θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα στην είσοδο της Βουλής με εμπλοκή του αυτοκινήτου της κας Μπακογιάννη, με θύμα ένα νέο παιδί, αφού «όλο το βιντεοληπτικό υλικό παραδόθηκε στις αρχές». Την επόμενη μέρα. Πάντως στη δημοσιότητα δόθηκε κομμένο. Και κάθε ομοιότητα με τις μεθόδους συγκάλυψης για το έγκλημα των Τεμπών αλλά και κάθε ομοιότητα στις δικαιολογίες είναι συμπτωματική…
Επειδή δεν συνομιλώ με «κύκλους της Βουλής», περιμένω την απάντηση του κ. Τασούλα και του κ.Μητσοτάκη.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



Να αφήσει κατά μέρος τους σχολιασμούς για τα όσα λέγονται στο γραφείο της και να απαντήσει «γιατί μετά από τόσους μήνες είμαστε υποχρεωμένοι να ψάχνουμε ακόμη για υπολείμματα των νεκρών παιδιών μας ή εκρηκτική ύλη σε παρακείμενα χωράφια», καλεί την Εισαγγελέα Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, η Μαρία Καρυστιανού.

Σε αποκλειστική επικοινωνία που είχε η LiFO με την Πρόεδρο του Συλλόγου «Τέμπη 2023», Μαρία Καρυστιανου, της ζητήθηκε να σχολιάσει όλα όσα ανέφερε το πρωί της Τετάρτης στο 9ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών η κυρία Αδειλίνη. Απάντησε λέγοντας τα εξής:

«Θεωρώ ότι μετά από όλα όσα έχουν συμβεί σε αυτό το τραγικό έγκλημα των Τεμπών είναι προφανώς ανάξια λόγου όλα όσα σήμερα ειπώθηκαν από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Αυτό, όμως, που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι θα ήταν καλύτερο η 'κορυφή της Δικαιοσύνης' να αφήνει τους σχολιασμούς για όσα λέχθηκαν στο γραφείο της και να μας πει γιατί μετά από τόσους μήνες είμαστε υποχρεωμένοι να ψάχνουμε ακόμη για υπολείμματα των νεκρών παιδιών μας ή εκρηκτική ύλη σε παρακείμενα χωράφια. Θέλω επίσης να αναφέρω στην κυρία Αδειλίνη ότι δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μας όλα όσα έχουμε δηλώσει και αυτό τεκμηριώνεται από το πολύ απλό: υπήρχαν και μάρτυρες».

Εν συνεχεία, η κυρία Καρυστιανού και με έντονο ύφος σημείωσε: «Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κανένα πρόβλημα όσον αφορά την αντιληπτική μου ικανότητα. Αυτό λοιπόν που έχουν να κάνουν οι αρχές της Δικαιοσύνης είναι να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους. Και σας το δηλώνω ξεκάθαρα: Κάνεις δεν θα μείνει στο απυρόβλητο, κανείς δεν θα μείνει ατιμώρητος».

Νωρίτερα η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη απάντησε για πρώτη φορά στη Μαρία Καρυστιανού, διαψεύδοντας τη δήλωση που της αποδίδεται ότι οι συγγενείς των θυμάτων του δυστυχήματος των Τεμπών, καλό θα ήταν να στραφούν στην Εκκλησία. Η κυρία Αδειλίνη, απαντώντας στη Μαρία Καρυστιανού, συνέχισε λέγοντας πως ο πόνος και η οργή των συγγενών των 57 νεκρών της σιδηροδρομικής τραγωδίας στα Τέμπη δικαιολογούν την παρερμηνεία, μιλώντας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, σήμερα Τετάρτη. «Σέβομαι τα νεκρά παιδιά τόσο καιρό και δεν είχα τοποθετηθεί» είπε η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και τόνισε: «Διαψεύδω κατηγορηματικά τη δήλωση αυτή και τον κυνισμό που μου αποδίδεται τον θεωρώ απάνθρωπο και δεν μου ταιριάζει. Η απάντησή μου σ' αυτό είναι η παραγγελία που έκανα στην Εισαγγελία Εφετών Λάρισας ώστε να απαντηθούν όλα τα αιτήματα των συγγενών», συνέχισε η κυρία Αδειλίνη.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



«Πόσες τραγωδίες σαν τα Τέμπη χρειάζονται για να καταλάβουμε ότι η διαφθορά σκοτώνει και ότι με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται κουλτούρα ατιμωρησίας;». 

Απτόητη από την στοχοποίηση και τις επιθέσεις που δέχεται από το Μαξίμου η Ευρωπαία Εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι εκτόξευσε πυρά κατά της ελληνικής κυβέρνησης, στην διάρκεια της ακρόασής της στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με αφορμή τον ετήσιο απολογισμό της, για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην διερεύνηση του δυστυχήματος στα Τέμπη και τα εμπόδια που η ίδια συνάντησε στην διάρκεια της έρευνάς της. 

Η Ευρωπαία εισαγγελέας αναφέρθηκε στην πρόσφατη επίσκεψή της στην Αθήνα για την τραγωδία στα Τέμπη και επεσήμανε ότι: «Μόνο ένα θέμα απασχολούσε τον κόσμο και αυτό ήταν τα Τέμπη Σε τελική ανάλυση, για να νιώθουμε ασφαλείς στην κοινωνία, εξαρτάται από το πώς εμείς οι δικαστές, οι εισαγγελείς, οι δικηγόροι, η αστυνομία, κάνουμε τη δουλειά μας και το πώς την αντιλαμβάνονται οι πολίτες. Αν είμαστε ανεξάρτητοι ή όχι, θαρραλέοι ή φοβισμένοι», ανέφερε χαρακτηριστικά. 

Σε ερώτηση που δέχθηκε από την Ολλανδή ευρωβουλευτή Σοφι ιντ Βέλτ η Λάουρα Κοβέσι ανέφερε ότι έχει απαγγείλει κατηγορίες σε 23 άτομα όσον αφορά τη σύμβαση 717. 

Επανέλαβε ότι δεν μπόρεσε να ερευνήσει πρώην υπουργούς της κυβέρνησης αναφερόμενη στην ελληνική νομοθεσία και ότι λόγω εθνικής νομοθεσίας δεν μπόρεσε να ερευνήσει όλες τις πτυχές της τραγωδίας στα Τέμπη: «Το ζήτημα δεν είναι προσωπικό. Το θέμα είναι να συμμορφώνεται η εθνική νομοθεσία με τον ευρωπαϊκό κανονισμό».



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Έκφραση αλληλεγγύης της Μαρίας Καρυστιανού, προέδρου του Συλλόγου Οικογενειών Θυμάτων του Δυστυχήματος «Τέμπη 2023» στους μαθητές που η διεύθυνση του 15ο Λυκείου Αθηνών τιμώρησε με μονοήμερη αποβολή επειδή αψηφώντας την απαγόρευση θέλησαν να τραγουδήσουν στη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου ένα τραγούδι για τα 57 θύματα του εγκλήματος στα Τέμπη και να πουν δυο λόγια για δικαιοσύνη.

«Έτσι δυστυχώς λειτουργεί μια διεφθαρμένη κοινωνία … Όταν λείπουν τα επιχειρήματα , αρχίζουν οι απειλές. Όταν φοβάται κανείς την αλήθεια, και μόνο τότε , σκίζει τα γραπτά που την φανερώνουν». 

Με αυτά τα λόγια η Μαρία Καρυστιανού, σχολιάζει σε ανάρτησή της στα social media την είδηση ότι μαθητές πήραν αποβολή επειδή ήθελαν να τραγουδήσουν για τα Τέμπη σε σχολική γιορτή.
 
Η ανάρτηση της Μαρίας Καρυστιανού:


 



 Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Άρθρο του Προέδρου του ΕΠΑΜ Δημήτρη Καζάκη

To 2024 πιθανότητα θα είναι ένα νέο 2010 για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Αν και πολύ χειρότερο γιατί η χώρα μας είναι σε πολύ πιο δεινή θέση απ’ ότι τότε. Τόσο σε επίπεδο χρέους, το οποίο παραμένει το κυρίαρχο πρόβλημα, όσο και σε επίπεδο εισοδήματος, επενδύσεων και απασχόλησης.

Η κυβέρνηση επιχείρησε τους προηγούμενους μήνες κυρίως με πληρωμένα από τον κρατικό προϋπολογισμό δημοσιεύματα στο εσωτερικό και εξωτερικό, να δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα «οικονομικού θαύματος» για την καταρρέουσα Ελλάδα. Για το λόγο αυτό δαπάνησε υπερδιπλάσια ποσά απ’ ότι π.χ. θα απαιτούσε η εγκατάσταση ενιαίου συστήματος διεύθυνσης και ελέγχου του σιδηροδρομικού διχτύου της χώρας, προκειμένου να αποφύγουμε νέα Τέμπη.

Ταυτόχρονα, επέβαλε ομερτά στα ΜΜΕ και τους δημοσιογραφικούς κύκλους σχετικά με την καταρρέουσα οικονομία της Ελλάδας. Με την άρρητη συμπαράσταση του συνόλου της αντιπολίτευσης. Κι έτσι κανείς δεν τολμά να πει την αλήθεια. Κανείς δεν αμφισβητεί το κυρίαρχο αφήγημα. Εκτός βέβαια από αντιπολιτευτικές καντρίλιες σχετικά με το «μίγμα πολιτικής». Τίποτε άλλο.

Δεν πρέπει ο μέσος Έλληνας να αντιληφθεί αυτό που επίκειται. Όπως δεν έπρεπε να το αντιληφθεί και το 2008-2009, έστω κι αν είχε ήδη δρομολογηθεί η επίσημη χρεωκοπία της χώρας. Πρέπει για μια ακόμη φορά να πιαστεί εξ απήνης, ώστε εν μέσω κρίσης πληρωμών να εκβιαστεί για να σκύψει το κεφάλι στα πολύ χειρότερα.

Για το λόγο αυτό και με κάλυψη των ευρωπαϊκών οργάνων η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε μια πρωτοφανή – ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα – «δημιουργική λογιστική».

Έτσι εμφανίζει το ΑΕΠ του 2023 να παρουσιάζει πραγματική αύξηση γύρω στο 2% σε σχέση με το 2022. Την ίδια όμως ώρα ο Κύκλος Εργασιών για το Σύνολο των Επιχειρήσεων της Ελληνικής Οικονομίας με υποχρέωση τήρησης Διπλογραφικών Βιβλίων, σημείωσε πτώση σε τρέχουσες τιμές για το 2023 της τάξης του 3,8%! Η πτώση αυτή συνεχίζεται και τον Ιανουάριο 2024 σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του 2023 κατά 1,5% σε τρέχουσες τιμές.

Πώς λοιπόν γίνεται ο τζίρος του συνόλου των Επιχειρήσεων της Ελληνικής οικονομίας να παρουσιάζει πτώση το 2023 και μάλιστα σε τρέχουσες τιμές, αλλά το ΑΕΠ να παρουσιάζει πραγματική άνοδο; Πρόκειται φυσικά για «δημιουργική λογιστική».

Ταυτόχρονα, εμφανίζουν τον επίσημο πληθωρισμό να κινείται το 2023 σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από το 2022, αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Στο διάγραμμα βλέπουμε την εξέλιξη του επίσημου Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (ΔΤΚ) σε σύγκριση με τον τιμάριθμο λιανικών πωλήσεων για όλη την περίοδο 2001-2023.

Τι παρατηρούμε; Ο ΔΤΚ παρακολουθεί τον τιμάριθμο των λιανικών πωλήσεων για όλα τα χρόνια, εκτός από το 2023! Το 2023 εμφανίζεται να μειώνεται δυσανάλογα με τον τιμάριθμο λιανικών πωλήσεων, ο οποίος κινείται στο 7,2%!

Το κυρίαρχο όμως πρόβλημα ήταν, είναι και παραμένει το δημόσιο χρέος. Και το χειρότερο είναι ότι ο τρόπος αναχρηματοδότησής του, μέσω κυρίως του βραχυχρόνιου δανεισμού με repos από το «Κοινό Κεφάλαιο Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και Ασφαλιστικών Φορέων», που διατηρεί η Τράπεζα της Ελλάδας σύμφωνα με τον καταχρηστικό ν. 2469/97 του Σημίτη, έχει πλέον εξαντληθεί. Ήδη στα τέλη του 2023 το δημόσιο χρέος που έχουν επωμιστεί τα ΝΠΔΔ και οι Ασφαλιστικοί Φορείς έφτασε σχεδόν τα 69 δις ευρώ!

Ταυτόχρονα και παρά τα εκατοντάδες εκατομμύρια προβολής του δήθεν «οικονομικού θαύματος» της Ελλάδας, οι διεθνείς αγορές χρήματος και κυρίως οι θεσμικοί επενδυτές εξακολουθούν να μην εμπιστεύονται τους ελληνικούς τίτλους χρέους, αλλά και την κατάσταση των εγχώριων τραπεζών. Γι’ αυτό και δεν αγοράζουν.

Προκειμένου λοιπόν να αντιμετωπιστεί η υφέρπουσα κρίση πληρωμών, η ΕΕ εξανάγκασε για μια ακόμη φορά την Ελλάδα να κυνηγήσει πρωτογενή πλεονάσματα, προκειμένου να περιοριστούν, οριακά έστω, οι τεράστιες ανάγκες αναχρηματοδότησης του δημόσιου χρέους. Κι έτσι η καταρρέουσα και υπερχρεωμένη ελληνική οικονομία υπόκειται σε νέα, ακόμη πιο αδίστακτη «εσωτερική υποτίμηση» σε συνθήκες όπου η φυγή χρήματος και κεφαλαίου φτάνει σε νέα ύψη.

Το καθαρό έλλειμμα διατραπεζικών συναλλαγών Target-2 το 2023 σημείωσε νέο ιστορικό υψηλό ξεπερνώντας τα 114,6 δις ευρώ από 110,1 δις ευρώ το 2022, το οποίο συνιστούσε επίσης ετήσιο ρεκόρ για όλη την περίοδο ένταξης στο ευρωσύστημα! Την ίδια ώρα που το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών μειώθηκε στα 14,1 δις ευρώ το 2023 από 21,2 δις ευρώ το 2022. Λόγω κυρίως των μέτρων εμπάργκο κατά της Ρωσίας.

Η κυβέρνηση ελπίζει ότι θα αντιμετωπίσει αυτή την επιδείνωση της κρίσης πληρωμών με την φορολεηλασία ενός εισοδήματος που συρρικνώνεται ραγδαία, αλλά και την επιτάχυνση του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, απ’ όπου ελπίζει να αντλήσει 7,2 δις ευρώ φέτος. Θα τα καταφέρει; Και μάλιστα εν μέσω μιας όλο και βαθύτερης πανευρωπαϊκής κρίσης που επιδεινώνει η κλιμάκωση του πόλεμου, η επιβολή εμπάργκο και ενός πανάκριβου ενεργειακού μοντέλου προς όφελος των χρηματιστικών αγορών;

Το θέμα δεν είναι τι θα κάνει η κυβέρνηση. Τόσο το κυβερνών κόμμα, όσο και τα υπόλοιπα της Βουλής – μηδενός εξαιρουμένου – έχουν αποδείξει στην πράξη ότι δεν θέλουν με τίποτε να συζητήσει η ελληνική κοινωνία εναλλακτικές του έξωθεν και άνωθεν δεδομένου ενός απόλυτα καταστροφικού μονόδρομου. Το θέμα είναι τι θα κάνουμε εμείς οι υπόλοιποι. Θα ανεχτούμε για μια ακόμη φορά να μας πιάσουν κότσους; Θα πούμε ξανά «ωχ, αδερφέ, δεν γίνεται τίποτε» και θα γυρίσουμε πλευρό; Ή αυτή τη φορά θα τους τελειώσουμε, πριν μας τελειώσουν;


Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό Πένα τεύχος Απριλίου 2024



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο κορυφαίος ή τουλάχιστον ένας εκ των κορυφαίων ογκολόγων παγκοσμίως ο Βρετανός καθηγητής Angus Dalgleish, απεύθυνε αγωνιώδη προειδοποίηση ζητώντας την άμεση απαγόρευση των εμβολίων MRNA.

Ο καθηγητής Dalgleish, αναφέρει πως έχει παρατηρήσει αύξηση των καρκινογεννέσεων σε ασθε4νείς του που έχουν προχωρήσει στην Τρίτη κατά σειρά ενισχυτική ένεση.

Αναφέρει πιο συγκεκριμένα ο Dalgleish:

«Στο τέλος του περασμένου έτους ανέφερα ότι έβλεπα ασθενείς με μελάνωμα που ήταν σταθεροί για χρόνια να υποτροπιάζουν μετά την πρώτη τους αναμνηστική (την τρίτη τους ένεση).

Ο αριθμός των ασθενών μου που επηρεάζονται αυξάνεται από τότε.

Άλλοι ογκολόγοι επικοινώνησαν μαζί μου από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και από την Αυστραλίας και τις Η.Π.Α.

Σε αυτό που καταλήξαμε ήταν ότι τα συμπτώματα δεν περιοριζόταν πλέον μόνο στο μελάνωμα αλλά ότι η αυξημένη συχνότητα εμφάνισης, μετά τις ενισχυτικές αφορά και Λεμφώματα, δηλαδή καρκίνο του λεμφικού συστήματος, λευχαιμίες, μια ομάδα καρκίνων που επηρεάζουν το αίμα ή καρκίνοι των νεφρών.

Οι συνάδελφοί μου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου αναφέρουν μια επιδημία εκρηκτικών καρκίνων (αυτών που παρουσιάζουν πολλαπλή μεταστατική εξάπλωση στο ήπαρ και αλλού).

Πολλοί από εμάς γνωρίζαμε από την αρχή ότι η αλληλουχία του SARS-CoV-2 περιείχε ένθετα τα οποία δεν θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμφανιστούν φυσικά και ήταν παρόμοια με αυτά που είχαν ήδη δημοσιευτεί από το εργαστήριο της Γουχάν», ανέφερε ο Dalgleish για να συμπληρώσει λέγοντας ότι:

«Οι παρτίδες των εμβολίων διέφεραν μεταξύ τους. Αυτές οι ανησυχίες φαίνεται να έχουν απαλειφθεί από τις ρυθμιστικές αρχές όταν θα έπρεπε να είχαν αρχίσει αμέσως να τις διερευνούν σε βάθος. Γιατί λοιπόν εμφανίζονται αυτοί οι καρκίνοι;

Η καταστολή των Τ κυττάρων ήταν η πρώτη πιθανή εξήγηση.

Ωστόσο, πρέπει επίσης τώρα να εξετάσουμε την ενσωμάτωση του πλασμιδίου DNA και του SV40 για την προώθηση της ανάπτυξης καρκίνου».

Ο καθηγητής ανέφερε ακόμη ότι η πρωτεΐνη ακίδας mRNA δεσμεύει το p53 και άλλα γονίδια καταστολής του καρκίνου και κατέληξε λέγοντας:

«Όσοι συμβουλεύουν για την παροχή των λεγόμενων αναμνηστικών εμβολίων δεν δείχνουν τιποτα παρά πάνω από την ανεπάρκειά τους ως γιατροί.

Όχι πλέον άλλα αν και ίσως. Όλα τα εμβόλια mRNA πρέπει να σταματήσουν και να απαγορευτούν τώρα.»



πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Σε ένα πολιορκημένο φρούριο, η διαφωνία είναι προδοσία δήμαρχε (βίντεο)
(Ιγνάντιο Λογιόλα , 1491-1556, Ιδρυτής της αδελφότητας των Ιησουϊτών)



Του Γιώργου Νικολαΐδη

Αυτόπτες και αυτήκοες μάρτυρες ήμασταν δήμαρχε της τελευταίας έκτακτης «άτυπης ενημερωτικής συνεδρίασης» του Δημοτικού Συμβουλίου του Δ. Θερμαϊκού – μιας και έτσι επιλέξατε να την χαρακτηρίσετε - σχετικά με το μέλλον της πρώην «Πλαζ». Μιας συνεδρίασης που – ειρήσθω εν παρόδω - πολύ λίγοι μας φάνηκαν οι παρόντες δημοτικοί σύμβουλοι, οι υπόλοιποι αλήθεια και όλων των παρατάξεων που «έβοσκαν»;

Αν και το αίτημα της Πρωτοβουλίας «ΣΩΣΤΕ ΤΟ ΚΑΜΠΙΝΓΚ» για σύγκληση του Δ. Συμβουλίου, προφανώς αποσκοπούσε στην λήψη θέσης, απόφασης και προφανώς πρωτοβουλίας και δράσης εκ μέρους της δημοτικής αρχής, εντούτοις επιδιώξατε να την αντιμετωπίσετε ως ανευχάριστη φυσικά «συνάντηση προβληματισμού» των δημοτών. Το ίδιο ανευχάριστη όμως ήταν και για εμάς η μακρόσυρτη, ανιαρή, άσκοπη και εν πολλοίς αχρείαστη αρχική εισήγησή σας. Κάτι όμως που δεν εμπόδισε τον κ. Κουζινόπουλο οσονούπω να πάρει την λόγο, να ξαναθέσει «επί τάπητος» με περισσή σαφήνεια, όχι μόνον την πραγματικότητα αλλά και να απαιτήσει ευθέως, πλήρως και σαφώς την προοπτική της διοίκησής σας στο θέμα του κάμπινγκ. Περιμένουμε λοιπόν την απάντηση - θέση σας στο δίλημμα «Επιχειρηματίας, 6όροφο ξενοδοχείο και ακριβές βίλλες με πισίνες ή διεκδίκηση του φιλέτου για αξιοποίηση και πολλαπλή χρήση εκ μέρους και προς όφελος του Δήμου;».

Ας δούμε το θέμα πρώτα από την πλευρά κάποιων συνδημοτών που συγκλίνουν και επιχειρηματολογούν για την εύκολη, εντυπωσιακή και χρηματοφόρα λύση. Αυτήν της εκμετάλλευσης από ιδιώτη επιχειρηματία. Λέγοντας « επιτέλους ας γίνει κάτι εκεί». Σε αυτήν την περίπτωση να μας πουν όμως και τι κέρδος θα είχαν οι ίδιοι. Μήπως θέσεις εργασίας; Μήπως συνδιαχείρηση που θα τους παραχωρηθεί για την ψυχή της μάνας τους; Μήπως… μερτικό στα κέρδη; Η μήπως θα αναγκαστούν να πληρώσουν ακόμη περισσότερα δημοτικά τέλη για απορριμματοφόρα, ανανέωση και δημιουργία μεγαλύτερου υδρευτικού δικτύου, διαπλάτυνση δρόμου μιας και θα γίνεται «χαμός» από παρκαρισμένα και μη αυτοκίνητα στα σημεία εισόδου στην περιοχή της «επένδυσης»; Είδαμε τι έγινε με τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα αγαπητέ δήμαρχε στον δρόμο κατά την ορκωμοσία σας στο διπλανό ξενοδοχείο προ λίγων μηνών…! Όσο για τις «θέσεις εργασίας», αμφιβάλλουμε αν θα είναι ντόπιοι οι τεχνικοί πισινών, κηπουροί, ρεσεψιονιστ, χειριστές κομπιούτερ, σερβιτόροι ή καθαρίστριες, αφού ήδη εδώ και χρόνια είναι δυσεύρετοι στην περιοχή μας. Για ξενοδοχεία και σπίτια. Κι΄έτσι, μήπως θα προτιμήσει ο «επιχειρηματίας» να τους φέρνει όλους με πούλμαν από Θεσσαλονίκη; Όσο για τα 30 μέτρα πλάτους ακτής όπου θα μπορεί ο «καθένας» να πάει για μπάνιο, το ακούμε παντελώς βερεσέ. Ποιος θα είναι αυτός ο επιχειρηματίας που σε ιδιόκτητο χώρο δεν θα στήσει τις ομπρέλες του με κόστος π.χ. 30 ευρώ/ξαπλώστρα, μιας και που αυτές αναμφισβήτητα θα συγκαταλέγονται στις ελιτίστικες μάλλον εγκαταστάσεις του εξαώροφου πεντάστερου όπως εικάζεται ξενοδοχείου «του»; Ή θα πίστευε κανένας αγαθιάρης πως θα τον αφήσουν οι σεκιουριτάδες του ξενοδοχείου να περάσει έστω με τα παιδάκια του και τα φουσκωμένα σωσίβια και να στήσει την ομπρελίτσα του μπροστά στα με λέιζερ άτριχα πόδια κάποιων οικονομημένων και φιγουρατζήδων;

Από την άλλη μεριά, αν μετά από πολλές διαδικασίες και «αίμα» περιέλθει στην δικαιοδοσία του Δήμου, θα είναι ικανός αυτός (ο Δήμος) να αρχίσει και να αποπερατώσει κάτι εκεί; Η θα αρχίσει το γνωστό τροπάρι «λεφτά δεν υπάρχουν, ο εργολάβος καθυστερεί, γίνεται συμπληρωματική μελέτη γιατί η πρώτη απορρίφθηκε« και λοιπές δικαιολογίες; Που παρά τις φιλότιμες προσπάθειές τους να γίνουν πιστευτοί οι εκάστοτε διοικούντες για το (δήθεν) ενδιαφέρον και εργατικότητά τους, φανερώνουν στο τέλος μόνον ασχετοσύνη, ανικανότητα και ωχαδερφισμό και έτσι την καταγράφουν οι δημότες χωρίς «πολλά πολλά»; Τρανό παράδειγμα το «πολιτιστικό Κέντρο» επί της Αμπελοκήπων, το επονομαζόμενο και «γεφύρι της Περαίας», που από τις αδικαιολόγητες «δικαιολογίες» μόνον τον «παπά» μας θυμίζει την τελευταία 20ετία… Και μην αντιτάξετε κάτι σ΄αυτήν την εκτίμηση δήμαρχε γιατί… αυτά ήταν τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων διοικήσεων! Ή θα σπείρετε πάλι μπιτσόμπαρα, τόποι «ιεροί» και “must” για εκσυγχρονισμένους «γιεγιέδες» ή βαρήκοα άτομα, αντί να προβείτε στην κατασκευή π.χ. ενός υπαιθρίου μοντέρνου θεάτρου για πάμπολλες χρήσεις και που θα είναι πηγή εσόδων ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες και θα προτιμηθεί από άπειρους Θεσσαλονικείς; Μπιτσόμπαρα, που όπως κάποια άλλα σαΐνια αδειοδότησαν στον Ποταμό της Επανομής με ευτελές ετήσιο αντίτιμο, τέτοια απ΄όπου τα ακατάπαυστα και εκνευριστικότατα «ντάμπα-ντούμπα» θα ακούγονται μέχρι το αεροδρόμιο;

Δεν θα είναι τυχοδιωκτισμός κ. Τζέκο η υποστήριξη της μερίδας των δημοτών που λένε «όχι» στην τσιμεντοποίηση του κάμπινγκ. Μόνο που χρειάζονται «κότσια» ! Επιμονή, θάρρος, ευελιξία, ικανότητα ! Τα διαθέτει λοιπόν η διοίκησή σας;

Το οικόπεδο του κάμπινγκ είναι «περικυκλωμένο» από το ΤΑΙΠΕΔ. Για το τι θα γίνει μ΄αυτό αν δεν (επι)δείξετε πυγμή, αγωνιστικότητα και εμπνεύσετε ως μπροστάρης όπως οφείλετε φυσικά για το συμφέρον του Δήμου ΣΑΣ, η διαφωνία θα είναι πλέον πασιφανής. Και αφού υπάρχει διαφωνία θα υπάρχει και προδοσία όπως μας υπομιμνήσκει ο τίτλος του ταπεινού μας άρθρου. Και ας ψάξει ο καθένας τότε τον «προδότη» από την δική του σκοπιά…!




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου



του Σπύρου Κουζινόπουλου

To νερό νεράκι θα πουν οι κάτοικοι του Δήμου Θερμαϊκού, αν υλοποιηθούν τελικά τα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ για την τσιμεντοποίηση του κάμπινγκ της Αγίας Τριάδας, με την καταστροφή της όασης πρασίνου που υπάρχει εκεί για την ανέγερση εξαώροφου «πεντάστερου» ξενοδοχείου και πανάκριβων πολυτελών κατοικιών. Κι αυτό γιατί ήδη το νερό δεν επαρκεί αλλά και διότι δεν υπάρχει καμία απολύτως υποδομή για την προσθήκη νέων παροχών υδροληψίας.



Η ΣΜΠΕ του ΤΑΙΠΕΔ αποκαλυπτική: 231.227 κυβικά νερού θα απαιτούνται ετησίως μετά την τσιμεντοποίηση
Όπως υπολογίζεται στη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που εκπόνησε το ΤΑΙΠΕΔ και συγκεκριμένα στη σελίδα 228, με την ολοκλήρωση της επένδυσης που θα προκύψει μετά την καταστροφή του κάμπινγκ, θα προστεθούν στην περιοχή πάνω από 1.100 άτομα, εκ των οποίων οι 350 στο ξενοδοχείο/κλίνες, οι 600 στις βίλες του συγκροτήματος, καθώς επίσης 100 εργαζόμενοι και άλλοι 50 επισκέπτες ημερησίως. Που όλοι αυτοί θα καταναλώνουν καθημερινά 633,5 κυβικά μέτρα νερό και συνολικά η ετήσια κατανάλωση νερού στο συγκρότημα θα είναι 231.227,50 κυβικά μέτρα. Χώρια φυσικά το νερό με το οποίο θα γεμίζουν οι πισίνες που θα υπάρχουν μπροστά σε κάθε βίλα, σύμφωνα με τις μακέτες που είχε παρουσιάσει η προηγούμενη δημοτική αρχή, χώρια το νερό με το οποίο θα ποτίζεται το γκαζόν ή που θα χρησιμοποιούν τα εντός του χώρου καταστήματα εστίασης, χώρια επίσης το νερό που θα ξοδεύεται στις ντουσιέρες που θα υπάρχουν στην παραλία.


Το υπουργείο Περιβάλλοντος χαρακτηρίζει ως "κακή" την ποσότητα νερού που υπάρχει στο υδατικό σύστημα της περιοχής λόγω υπεράντλησης

Παλιό το δίκτυο ύδρευσης, συχνές οι διακοπές

Πού θα βρεθούν όλες αυτές οι ποσότητες νερού για να ικανοποιηθούν οι πρόσθετες ανάγκες που θα προκύψουν με το αποκαλούμενο από το ΤΑΙΠΕΔ «τουριστικό χωριό», όταν ήδη το δίκτυο της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης Θερμαϊκού (ΔΕΥΑΘ) είναι υπερφορτωμένο και η υδροδότηση από τις γεωτρήσεις, που κυρίως βρίσκονται στην Επανομή, δεν επαρκεί; Με συνέπεια να σημειώνονται συνεχείς διακοπές νερού σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα ακόμη και την περίοδο του χειμώνα και ένας Θεός ξέρει τι θα συμβεί τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν θα προστίθενται στους ήδη υπάρχοντες κατοίκους καθημερινά δεκάδες χιλιάδες λουόμενοι και παραθεριστές. Χώρια που ένα μέρος του δικτύου είναι παμπάλαιο και αποτελείται από καρκινογόνους αμιαντοσωλήνες.

Όλα αυτά τη στιγμή που η ετήσια τροφοδοσία και οι απολήψεις από το υπόγειο υδατικό σύστημα της ανατολικής Θεσσαλονίκης και πιο συγκεκριμένα το κοκκώδες/καρστικό σύστημα Επανομής-Μουδανιών έχει ξεπεράσει κατά πολύ το όριο ασφαλείας των διαθέσιμων αποθεμάτων του. Σύμφωνα με τα ΣΔΛΑΠ (Σχέδια Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών) του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ενώ οι μέσες ετήσιες απολήψεις νερού στη λεκάνη Επανομής-Μουδανιών είναι 121.32 εκατομμύρια κυβικά μέτρα, η μέση ετήσια τροφοδοσία των υπόγειων αποθεμάτων είναι μόλις 81,20 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Με συνέπεια το ισοζύγιο να είναι ελλειμματικό λόγω της υπεράντλησης για χρήση στην ύδρευση, άρδευση, κτηνοτροφία και άλλες χρήσεις.



ΣΜΠΕ του ΤΑΙΠΕΔ, σελ. 210. Κάπως έτσι συντάχθηκε όλη η "μελέτη" για το κάμπινγκ Αγίας Τριάδας και τις απαιτούμενες υποδομές: Με τηλεφωνική επικοινωνία με κάποιον υπάλληλο και διαβεβαιώσεις στο κουβεντιαστό για το δημοτικό δίκτυο ύδρευσης.

Έρευνα δια τηλεφώνου!


Πώς αντιμετώπισε όλη αυτή τη δυσμενή πραγματικότητα το ΤΑΙΠΕΔ; Στην πολυσέλιδη ΣΜΠΕ που εκπόνησε, υπάρχει μία μόνο αναφορά λίγων γραμμών ότι επικοινώνησε με τη ΔΕΥΑΘ τηλεφωνικά και κάποιος υπάλληλος που σήκωσε το τηλέφωνο τους είπε πως η περιοχή υδροδοτείται από το δίκτυο της ΔΕΥΑΘ. Αυτό μόνο. Τόση καλή έρευνα, όπως βέβαια το ίδιο συνέβη και με τις άλλες υποδομές της περιοχής (αποχέτευση, συγκοινωνία, κυκλοφοριακό, ηλεκτροδότηση κ.λπ.).

Όταν πριν από δύο χρόνια σε μία συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Θερμαϊκού είχαμε κάνει αναφορά στο θέμα αυτό αλλά και στο γεγονός ότι το δίκτυο ύδρευσης δεν θα μπορεί να αντέξει τις νέες ανάγκες που θα προκύψουν, ο τότε δήμαρχος Γ. Τσαμασλής ισχυριζόταν ότι όλα αυτά θα καλυφθούν από τη σύνδεση του Δήμου Θερμαϊκού με το δίκτυο της Θεσσαλονίκης «σε τρία χρόνια». Όμως, ένας από τους ανθρώπους που γνωρίζουν όσο λίγοι το ζήτημα, ο καθηγητής Γιάννης Κρεστενίτης, τέως πρόεδρος της ΕΥΑΘ, δηλώνει ότι για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει να τελειώσει πρώτα η επονομαζόμενη Α2 φάση του δικτύου, που είναι η κατασκευή του διυλιστηρίου νερού στη Σίνδο το οποίο θα επεξεργάζεται το νερό από τον ποταμό Αλιάκμονα. Αλλά από κει και πέρα, για να διοχετευτεί νερό από την ΕΥΑΘ προς τις περιοχές του Δήμου Θερμαϊκού, θα πρέπει να κατασκευαστεί και το δίκτυο αγωγών που θα φέρνει το νερό από την περιοχή της Καλαμαριάς. Έργο που θα απαιτήσει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια και είναι άγνωστο ποιος θα τα επιβαρυνθεί, από πού θα βρεθούν τα χρήματα και πότε θα μπορέσει να ολοκληρωθεί ένα τέτοιο έργο, αν λάβουμε υπόψη μας και το «γεφύρι της Άρτας» όπως κατάντησε το μετρό Θεσσαλονίκης.

Αυτά όλα ας τα έχουν υπόψη τους οι υπέρμαχοι της καταστροφής και της τσιμεντοποίησης του κάμπινγκ Αγίας Τριάδας και ας σκεφτούν καλά τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν στους ίδιους, τα παιδιά τους και όλους τους συνδημότες τους.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου