Κύριε  Πρόεδρε,  κύριε  Δήμαρχε,  συναδέλφισσες  και  συνάδελφοι,  συνδημότισσες  και  συνδημότες. Παρακολουθήσαμε  την    παρουσίαση των οικονομικών  και διοικητικών  στοιχείων  των  τριών  πρώην καποδιστριακών  δήμων  (Θερμαϊκού, Μηχανιώνας  και Επανωμής), καθώς  και  τις  τοποθετήσεις των δημάρχων  των παραπάνω  δήμων.


  Μέσα από  αυτά τα  στοιχεία  αναδεικνύεται  και  η  φιλοσοφία  και οι  στόχοι  της προηγούμενης  διοικητικής  δομής, του  γνωστού ‘’ Καποδίστρια’’.  Είναι  φανερό  ότι  η  προηγούμενη  διοικητική  δομή  αποτέλεσε  τον  προθάλαμο  της  νέας  διοικητικής  αναδιάρθρωσης  του  σημερινού  δηλαδή  ‘’Καλλικράτη’’  και  αποτελεί  συνέχειά  του  με  ακόμα  πιο  αντιδραστικό  και  αντιλαϊκό  περιεχόμενο.   Το  ελληνικό  κράτος,  όπως  και  κάθε  άλλο,  στην  μακρόχρονη  ιστορική  διαδρομή  του,  εμφάνισε  διαφορετικές  διοικητικές  δομές,  ανάλογα  με  τις  ιστορικές  συνθήκες.  Όλες  όμως  οι  μεταρρυθμίσεις,  σταδιακά  ή  απότομα-  όπως  έγινε  με  τις  δύο  τελευταίες- προσέθεταν  στις  υπηρεσίες  και  στις  δομές  της  ΤΑ  το  χαρακτήρα  της  ανταποδοτικότητας,  της  αντιληπτικότητας  και  της  εμπορευματοποίησης.  Ακόμα  και  η  ελλειμματική,  σε  πολλές  περιπτώσεις,  παροχή  υπηρεσιών,  ακριβώς  γιατί  ποτέ  δεν  ήταν  επαρκής  η  κρατική  χρηματοδότηση,  εμφανιζόταν  ως  αδυναμία  του  ευρύτερου  δημόσιου  τομέα  να  τις  καλύψει.  Έτσι  καλλιεργήθηκε,  και  πολύ  περισσότερο  σήμερα,  στις  συνειδήσεις  των  εργαζόμενων,  ότι  το  ξεπούλημα  τους  σε  επιχειρηματικούς  ομίλους  και  εργολάβους,  και  θα  φέρει  καλύτερα  ποιοτικά  αποτελέσματα  και  ταχύτερη  εξυπηρέτηση.  Η  δημιουργία  των  δημοτικών  επιχειρήσεων  για  την  κάλυψη  βασικών  αγαθών,  όπως  οι  παιδικοί  σταθμοί,  το  νερό,  ο  πολιτισμός,  ο  αθλητισμός,  η  κοινωνική  πολιτική  ήταν  τα  πρώτα  βήματα  υπηρέτησης  της  επιχειρηματικής  λογικής.  Το  αποτέλεσμα,  η  εμπορευματοποίηση  αυτών  των  αγαθών,  που  στην  πράξη  σήμαινε  μετακύληση  του  κόστους  τους  στις  πλάτες  των  δημοτών-χρηστών  και  η  δημιουργία  ελαστικών  σχέσεων  απασχόλησης,  με  προσωπικό  χωρίς  μόνιμη  και  σταθερή  εργασία.  Υποταγμένα  όλα  στη  λογική  της  επιλεξιμότητας,  για  την  απορρόφηση  των  κονδυλίων  από  τα  προγράμματα  της  ΕΕ.  Καμιά  συνέχεια  και  συνέπεια  έργων  και  δράσης,  ανεξάρτητα  από  τη  φιλότιμη  προσπάθεια  εργαζόμενων  και  υπευθύνων,  γιατί  όταν  ο  προγραμματισμός  δράσης  και  οι  επιλογές  μπαίνουν  στον  προκρούστη  της  αξιολόγησης  της  βιωσιμότητας  της  επιχείρησης,  τότε  ο  πήχης  ικανοποίησης  των  λαϊκών  αναγκών  θα  πέσει  πολύ  χαμηλά  και  θα  πάψει  να  αποτελεί  κίνητρο  επιλογών.  Η  επιχείρηση  για  να  επιβιώσει,  πρέπει  να  έχει  όσο  το  δυνατόν  λιγότερο  κόστος(αμοιβές  και  δικαιώματα  εργαζομένων)  και  όσο  το  δυνατόν  περισσότερα  έσοδα  από  τους  δημότες-χρήστες-πελάτες,  οι  οποίοι  αγοράζουν  τις  υπηρεσίες  με  την  οικονομική  τους  συμβολή.  Παρακολουθώντας   τον  απολογισμό  δράσης  των  τριών  πρώην  καποδιστριακών  δήμων  καταγράψαμε  διάφορα  οικονομικά  μεγέθη  και  έργα  που  αναδεικνύουν  από  τη  μια,  μια  σειρά  διαφορές  διαχειριστικών  ικανοτήτων (καλύτερων  ή  λιγότερο  καλών),  και  από  την  άλλη  την  απόλυτη  ταύτιση  στην  εξυπηρέτηση  μιας  πολιτικής  που  θέλει  τον  εργαζόμενο-δημότη  δεξαμενή  ψήφων,  οπαδό,  εκλογικό  πελάτη,  ανεκτικό,  χωρίς  γενικότερη  κρίση,  που  επεδίωκε  να  βρεθεί  στην  αυλή  του  νικητή,  καλλιεργώντας  του  την  άποψη,  ότι  η  πρόσκαιρη  επίλυση  σημαντικών  προβλημάτων  του,  όπως  η  ανεργία,  έστω  και  για  μερικούς  μήνες,  μπορεί  να  γίνει  στοιχείο  διαπραγμάτευσης.  Χρησιμοποίησαν  τους  δημότες  και  τις  ανάγκες  τους  μικρές  και  μεγάλες  και  την  ίδια  στιγμή  τους  έκαναν  συνυπεύθυνους  σε  μια  πολιτική  που  σήμερα  πια  δεν  έχει  λόγο  να  κοιτάζει  και  να  ξεχωρίζει  τους  ημέτερους,  αλλά  συμπαρασύρει  δικαιώματα  και  κατακτήσεις  χρόνων,  για  να  τους  φέρει  όλους  μπροστά  στην  εφεδρεία,  στη  μείωση  αποδοχών,  στις  απολύσεις,  στην  ανασφάλεια,  στην  πλήρη  εξαθλίωση.
Σε  ότι  αφορά  τον  τομέα  των  έργων.  Δε  θα  είμαστε  αυτοί  που  θα  έρθουμε  να  ισοπεδώσουμε  και  να  απαξιώσουμε  έργα  και  υποδομές  που  έγιναν  στους  πρώην  δήμους  μέχρι  και  τη  λήξη  της  θητείας  των  διοικήσεών  τους(Δεκέμβρης  του  2010).  Το  ζήτημα  για  μας  βρίσκεται  στην  κατεύθυνση  των  έργων,  στην  αποτελεσματικότητά  τους  σε  ότι  αφορά  την  αναβάθμιση  της  ποιότητας  της  καθημερινής  ζωής  του  δημότη  και  τέλος  στις  προτεραιότητες  που  δόθηκαν.  

Είναι  πραγματικά  σημαντικό  να  χτίζονται  κτήρια  ή  άλλες  υποδομές,  για  να  φιλοξενούν  πολιτιστικές  και  αθλητικές  δράσεις  παιδιών  και  νέων  που  θα  προάγουν  τη  συλλογικότητα  και  το  συναγωνισμό,  αλλά  είναι  και  εξίσου  σημαντικό  να  μην  επιτρέπει  και  πολύ  περισσότερο  να  μην  επιδιώκει  μια  διοίκηση  την  ανάπτυξη  επιχειρηματικής  δράσης  μέσα  σε  αυτούς  τους  χώρους,  όπου  διαπαιδαγωγούνται  παιδιά  και  νέοι.  Που  αντί  να  αποτελούν  μαζί  με  τους  γονείς  τους  πρωτοπορία  διεκδίκησης  της  ζωής  που  τους  πρέπει,  να  καταντούν  επαίτες  μιας  μεγαλοψυχίας (με  το  αζημίωτο  πάντα)  κάποιων  χορηγών.  Και  όταν  αυτές  οι  χορηγίες  πάψουν  ή  περιοριστούν,  για  όποιο  λόγο,  τότε θα  πάψουν  να  υπάρχουν,  ο πολιτισμός  και  ο  αθλητισμός;  Όσες  πολιτικές  επιλογές  έκαναν  οι  διοικήσεις  στους  πρώην  καποδιστριακούς  δήμους  άφηναν  απέξω  τη  διεκδίκηση,  και  έκαναν  σημείο  αναφοράς  τους  το  σιγοντάρισμα   ενός  νοσηρού  καθεστώτος  που  διαιώνιζε  και  διαιωνίζει  την  αποχαύνωση  των  συνειδήσεων  και  τη  λογική  του  μικρότερου  κακού.

Κύριε  πρόεδρε,  κύριε  Δήμαρχε,  συναδέλφισσες  και  συνάδελφοι,  συνδημότες  και  συνδημότισσες,  καταλήγοντας…   Ένα  έργο  κρίνεται  με  βάση  τη  φιλοσοφία  του,  τους  στόχους  και  την  εκπλήρωσή  τους.  Η  προηγούμενη  διοικητική  δομή  και  στην  τελευταία  της  έκφραση,  το  οικονομικό  έτος  2010,  λειτούργησε  σαν  το  εργαλείο  που  θα  προετοίμαζε  το  χωράφι  για  να  δεχτεί  το  σπόρο  της  πλήρους  διάλυσης  αυτού  που  μέχρι  τώρα  ονομάζαμε  ΤΑ.  Και  οι  τρεις  διοικήσεις  των  πρώην  καποδιστριακών  δήμων  εκπλήρωσαν  το  στόχο  αυτό  μέχρι  κεραίας.  

Τώρα  που  ο  σπόρος  έφερε  καρπούς  να  τον  θερίσουν  με τα  δικά  τους  χέρια,  που  έτσι  και  αλλιώς  είναι  τα  μακριά  χέρια  της  αντιλαϊκής  πολιτικής.  Όλο  το  νομικό  οπλοστάσιο  που  στερεί  τις  χρηματοδοτήσεις  από  την  τοπική  αυτοδιοίκηση,  τη  φορτώνει  αρμοδιότητες  και  ανοίγει  δρόμους  για  συμπράξεις  με  ιδιώτες  για  μεγάλα  έργα  με  φιλέτα  γης,  είναι  στη  διάθεσή  τους.     Τα  λαϊκά  χέρια  θα  σπείρουν  το  δικό  τους  σπόρο  για  να  θερίσουν  τους  καρπούς  της  ανάπτυξης  που  θα  ικανοποιεί  τις  δικές  τους  ανάγκες  και  όχι  μιας  χούφτας  ολίγων. Μέσα  σε  αυτά  τα  πλαίσια  καλούμε  τους  συνδημότες  μας,  να  συσπειρωθούν  γύρω  από  τη  Λαϊκή  Επιτροπή  στο  δήμο  μας  για  κάθε  μικρό  ή  μεγάλο  πρόβλημα,  ενάντια  στα  βάρβαρα μέτρα,  στα  χαράτσια  και  γενικότερα  σε  αυτήν  την  πολιτική  που  γεννά  και  θρέφει  όλα  τα  παραπάνω  που  αναφέραμε.  

Αυτή  η  πολιτική  πλέον  ούτε  διορθώνεται,  ούτε  φτιασιδώνεται,  ανατρέπεται  με  λαϊκή  οικονομία  και  λαϊκή  εξουσία.       
Axact

Ακτιβιστής

Μπορείτε να επικοινωνήσετε σχετικά με το παρόν άρθρο ή οτιδήποτε σχετίζεται με την ιστοσελίδα του "ακτιβιστή" ή ακόμη και για άρθρα ή απόψεις σας που επιθυμείτε να δημοσιεύσουμε στο email: chrivanovits@gmail.com

Προσθέσετε το σχόλιό σας:

0 comments:

Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.