Συγκεκριμένα ζητήθηκε από τον Δήμο (που ήταν απόφαση Γενικής Συνέλευσης του Σχολείου) να στείλει συνεργείο για να "κατεβάσει" τις παράνομες κεραίες από το μαγαζί που τις εγκατέστησε.
Το αίτημα αυτό των γονέων στηρίχτηκε στην απόφαση της Πολεοδομίας (για παρανομία) αλλά και στην αδυναμία της Αποκεντρωμένης Διοίκησης να υλοποιήσει την παραπάνω απόφαση ("ξήλωμα") λόγω έλλειψης συνεργείου από φόρτο εργασίας.
Ζητείται λοιπόν από την Περιφέρεια η συνδρομή του Δήμου στο ξήλωμα των κεραιών.
Ο Δήμος τώρα, και αυτό αποτελεί μια δυσάρεστη έκπληξη αν λάβουμε υπ'όψη τη μέχρι τώρα στάση του που συνοδευόταν από αγωγή ασφαλιστικών μέτρων (με αίτημα την κατεδάφιση των παράνομων κεραιών) και επάξια εκπροσώπηση στο δικαστήριο από τον Αντιδήμαρχο κ. Λαζαρίδη, παρουσία του ίδιου του Δημάρχου, προβάλλει επιχειρήματα μη νομιμότητας της συγκεκριμένης ενέργειας από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου κι αφήνει να εννοηθεί ότι υπάρχουν ασάφειες στις αποφάσεις της Περιφέρειας.
Η δε αντιπολίτευση από την άλλη αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων απαξιώνοντας τελείως το θέμα ( δεν ζήτησε να τοποθετηθεί, έστω κι εκτός διαδικασίας) ενώ θα έπρεπε να αναδείξει ένα τόσο σοβαρό θέμα και να προτείνει λύσεις που να ξεμπλοκάρουν από το πρόβλημα που έθεσε η Διοίκηση, προσφέροντας έτσι τη στήριξή τους στην τοπική κοινωνία.
Και όλοι εμείς οι γονείς που ΑΦΗΝΟΥΜΕ τα παιδιά μας καθημερινά στο συγκεκριμένο ακτινοβολούμενο σχολείο, παρακολουθούμε με περισσή αγανάκτηση τους υπευθυνοανεύθυνους του τόπου μας (γενικότερα) να μεταβιβάζουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον, με το γνωστό τρόπο τύπου: "Από τον Άννα στον Καϊάφα", αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ακτινοβολία στα παιδιά μας για κάθε μέρα που περνά.
Πραγματικά έχουμε την αίσθηση ότι μας αντιμετωπίζετε σαν το μπαλάκι του πιγκ-πόγκ σε έναν αγώνα εμπαιγμού όπου δοκιμάζετε η υπομονή και αντοχή μας.
Ο ενεργός ρόλος που ζητείται σήμερα από σας κύριοι της Διοίκηση να παίξετε, δεν είναι τίποτα λιγότερο από την πράξη του αυτονόητου, δηλ. την προστασία των δημοτών σας και τη διατήρηση της υγείας των παιδιών μας. Θέμα ύψιστης σπουδαιότητας που δε σηκώνει μικροπαραταξιακή ή οποιαδήποτε άλλη εκμετάλλευση που πιθανώς κάποιοι να προσβλέπουν.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΘΕΙΤΕ λοιπόν στις ανησυχίες των γονέων. Φοβούνται για το αύριο που ξημερώνει στα παιδιά τους (γονείς είστε κι εσείς).
Πάρτε πρωτοβουλίες σύμφωνα με το πνεύμα του νόμου και όχι με το γράμμα αυτού και να είστε σίγουροι ότι πέρα από τους γονείς και την κοινωνία που θα έχετε μαζί σας, βαθύτερη ευγνωμοσύνη θα σας χρωστούν και τα παιδιά μας, τα οποία αντλούν τη δύναμή τους όχι μόνο από τις γνώσεις και τα βιβλία αλλά από την εμπειρία που η ίδια η ζωή τα προσφέρει, μια εμπειρία που δεν διδάσκεται αλλά ΒΙΩΝΕΤΑΙ.
Γίνετε παράδειγμα με τη ΣΤΑΣΗ σας και όχι με τη θεωρία σας. Δείξτε τα ότι δικαιούνται να ζουν σε ένα ΑΣΦΑΛΕΣ μέρος με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μόνο έτσι θα αποτελέσετε πηγή έμπνευσής τους.
Εμπιστεύονται το μέλλον τους σε μας.
ΑΣ ΜΗΝ ΤΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΟΥΜΕ.
Τζένη Τσοπάνογλου - Ιβάνοβιτς
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.