Μια πολύ σημαντική εισήγηση κατέθεσε στην ΕΣΟ ο σκακιστής και Σαλονικιός παράγοντας κ. Βαγγέλης Βιδάλης, ο οποίος καταλήγει σ' αυτήν μετά από ενδελεχή εξέταση της αντικειμενικής σημερινής κατάστασης στο Ελληνικό Σκάκι.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει, αφού μελετηθεί προσεκτικά, να υιοθετηθεί από την Ελληνική Σκακιστική Ομοσπονδία:
Π Ρ Ο Τ Α Σ Η
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
(ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ, ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ)
ΠΡΟΟΙΜΙΟ
Στη συνεδρίαση της 9ης Οκτωβρίου 2010, μετά από εκτενή συζήτηση, το Δ.Σ. της ΕΣΟ αποφάσισε τη σύσταση Επιτροπής (Βασίλης Ανδρώνης, Γιάννης Αντωνιάδης, Βαγγέλης Βιδάλης και Τάκης Νικολόπουλος) προκειμένου αυτή να εξετάσει το θέμα των διασυλλογικών διοργανώσεων και να υποβάλει συγκεκριμένη πρόταση με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και οικονομικό κόστος.
Στις 27/10 εστάλη σε όλες τις Ενώσεις και Τ.Ε., καθώς και στους συλλόγους, σχέδιο πρότασης της Επιτροπής μαζί με σχετικό ερωτηματολόγιο.
Στο τελευταίο ανταποκρίθηκαν 45 Ενώσεις και σύλλογοι. Ολοκληρωμένη πρόταση κατέθεσε και το μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΟ Παν. Δρεπανιώτης.
Τα μέλη της Επιτροπής δεν κατέληξαν σε κοινή πρόταση και συνεπώς για το θέμα υπάρχουν περισσότερες της μίας προτάσεις.
Η παρούσα πρόταση βασίζεται κυρίως στο αρχικό σχέδιο που εστάλη σε Ενώσεις-Σωματεία και είναι προσαρμοσμένη σε πολλά σημεία, μετά και την μελέτη των απαντήσεων/προτάσεων που κατατέθηκαν μέσω των ερωτηματολογίων, αλλά και των συζητήσεων με σωματεία και σκακιστές τους.
Παρατίθενται και πάλι τα εισαγωγικά σημεία του σχεδίου πρότασης της Επιτροπής, διότι εκτιμούμε πως τεκμηριώνουν πλήρως την παρούσα πρόταση.
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ – ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
Είναι πλέον κρατούσα άποψη (που επιβεβαιώθηκε και από τις απαντήσεις στο ερωτηματολόγιο) ότι τα σημερινά συστήματα διεξαγωγής των διασυλλογικών διοργανώσεων (πρωταθλήματα α’ εθνικής, περιφερειακά, νεανικά, κύπελλο Ελλάδας) δεν ανταποκρίνονται πλήρως, τόσο στους στόχους που θα έπρεπε να έχουν (καταλύτης στην περιφερειακή ανάπτυξη, ανάδειξη του σωματείου ως του βασικού πόλου ανάπτυξης, παροχή ευκαιριών για ποιοτικό σκάκι σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες σκακιστών, ανδρών και γυναικών) όσο και στα οικονομικά δεδομένα, που θα συνεχίσουν να είναι περιορισμένα και τα επόμενα χρόνια (περιορισμός της επιχορήγησης της ΕΣΟ από την πολιτεία, μειωμένες χορηγίες, άγνωστες δυνατότητες για επιχορηγήσεις από τους νέους «Καλλικράτειους» Δήμους).
Αν και έχουν επιτευχθεί πολλά μέσω των διασυλλογικών πρωταθλημάτων (υποστήριξη της ανάπτυξης του νεανικού σκακιού, ανάδειξη περιφερειακών ομάδων), κρίνεται ότι χρήζουν άμεσα βελτιωτικών αλλαγών, έτσι ώστε να προσαρμοστούν καλύτερα στις σημερινές συνθήκες, αγωνιστικές και οικονομικές.
Εως και σήμερα, τμήμα του σκακιστικού κόσμου θεωρεί ότι μέσα από ένα και μόνο διασυλλογικό πρωτάθλημα μπορούν να επιτευχθούν όλοι οι παραπάνω στόχοι, καλύπτοντας ταυτόχρονα τις αγωνιστικές απαιτήσεις των ημιεπαγγελματιών (ΔΜ και ΜΔΜ), των αμιγών ερασιτεχνών, των βετεράνων, των άνω των 20 ετών, των γυναικών, των νέων και νεανίδων, των παίδων.
Και ενώ ήταν επιβεβλημένη η εισαγωγή της μίας εφηβικής σκακιέρας στα πρωταθλήματα της δεκαετίας του ’70 (με εξαμελείς συνθέσεις τότε) αφού το νεανικό σκάκι ξεκίνησε ουσιαστικά το 1968-69, και της γυναικείας σκακιέρας προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας-1978- (αφού πιο πριν το γυναικείο σκάκι ήταν ανύπαρκτο), ας μην παραγνωρίζεται και το γεγονός ότι ο αριθμός των σκακιστικών σωματείων/τμημάτων –αλλά και των σκακιστών ήταν σαφώς πολύ μικρότερος εκείνες τις εποχές.
| ΜΗΝΑΣ/ΕΤΟΣ | ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ |
| 12/1969 | 23 |
| 07/1970 | 49 |
| 12/1971 | 66 |
| 01/1980 | 107 |
| 12/1989 | 231 |
| 09/2002 | 363 |
| 08/2009 | 437 |
| 9/2010 | 287 * |
* Η μείωση που εμφανίζεται οφείλεται στην εκκαθάριση του μητρώου της ΕΣΟ από τα ανενεργά (άνω των έξι ετών) σωματεία, βάσει σχετικής επιστολής του Γ.Γ.Α.
Τον Οκτώβριο του 2010, τα εγγεγραμμένα και τα ενεργά (με πραγματική αγωνιστική δραστηριότητα) σωματεία ανά περιοχή ήταν:
| ΠΕΡΙΟΧΗ | ΣΥΝ. ΕΓΓΕΓΡ. 2010 | ΣΥΝ ΑΓΩΝΙΣΤ. ΕΝΕΡΓΩΝ 2010 | % ΑΓ. ΕΝ. ΑΝΑ ΠΕΡΙΟΧΗ |
| ΑΤΤΙΚΗ | 99 | 81 | 38% |
| ΝΟΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ | 40 | 30 | 14,1% |
| Κ-ΔΥΤ. ΜΑΚ. | 21 | 16 | 7,5% |
| ΑΝΑΤ. ΜΑΚ.-ΘΡΑΚΗ | 20 | 15 | 7% |
| ΘΕΣΣΑΛΙΑ | 9 | 5 | 2,3% |
| ΚΕΝΤΡ-ΣΤΕΡΕΑ-ΕΥΒΟΙΑ | 18 | 13 | 6,1% |
| ΑΧΑΙΑ-ΗΛΕΙΑ | 23 | 13 | 6,1% |
| ΥΠΟΛ. ΠΕΛ/ΝΗΣΟΥ | 18 | 12 | 5,6% |
| ΗΠΕΙΡΟΣ – ΙΟΝΙΟ - ΔΥΤ ΕΛΛΑΔΑ | 8 | 4 | 1,9% |
| ΚΡΗΤΗ | 20 | 18 | 8,6% |
| ΑΙΓΑΙΟ | 11 | 6 | 2,8% |
| ΣΥΝΟΛΑ | 287 | 213 | 100 |
Ο παρακάτω πίνακας εμφανίζει την εξέλιξη του αριθμού των σκακιστών με δελτίο αθλητή:
| ΕΤΟΣ | ΕΝΕΡΓΟΙ ΣΚΑΚΙΣΤΕΣ | ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ ΣΚΑΚΙΣΤΕΣ |
| 1980 | 1167 | |
| 2001 | 3693 | 26200 |
| 2009 (31/8) | 4904 | 36703 |
Ο παρακάτω πίνακας αναφέρεται σε στοιχεία ενεργών σωματείων προηγούμενων ετών:
| (1) | (2) | (3) | (4) | (5) | (6) |
| ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ (ΑΡΙΘ. 1970) | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ | ΑΡΙΘ ΣΩΜ 1970 | 1980 | 2002 | 2009 |
| ΑΤΤΙΚΗ (20) | Αττική | 20 | 47 | 82 | 86 |
| ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ (14) | Θεσσαλονίκη | 5 | 10 | 71 | 34 |
| Μακεδονία -Θράκη | 9 | 16 | 41 | ||
| | | | | | |
| | | | | | |
| ΘΕΣΣΑΛΙΑ – ΣΤΕΡΕΑ (5) | Θεσσαλία | 3 | 11 | 19 | 20 |
| Στερεά Ελλάδα | 2 | ||||
| ΠΕΛΟΠΟΝ. (2) | Πελοπόννησος | 2 | 11 | 53 | 38 |
| ΗΠΕΙΡΟΣ – ΙΟΝΙΟ (2) | Ηπειρος | 1 | 2 | 9 | 6 |
| Νησιά Ιονίου | 1 | ||||
| ΑΙΓΑΙΟ (5) | Νησιά Αιγαίου | 5 | 8 | 10 | 8 |
| ΚΡΗΤΗ (1) | Κρήτη | 1 | 2 | 15 | 18 |
| 49 | ΣΥΝΟΛΑ | 49 | 107 | 259 | 251 |
Το νεανικό σκάκι «απογειώθηκε» την τελευταία δεκαετία, και αυτό είναι κοινή διαπίστωση που επιβεβαιώνεται από όλα τα στατιστικά στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας (εκατοντάδες συμμετοχές στα πανελλήνια ατομικά νεανικά, χιλιάδες παιδιών σε όλες τις φάσεις των σχολικών, εξειδικευμένοι αγώνες για πολλές ηλικιακές κατηγορίες, κ.ά.)
Πλέον το νεανικό σκάκι έχει τη δική του δυναμική. Και σίγουρα δεν καθορίζεται πλέον αποφασιστικά η ανάπτυξή του από το ένα και μόνο «γενικό» πρωτάθλημα όπως υπάρχει σήμερα.
Η σημερινή εικόνα του Ελληνικού σκακιού έχει αλλάξει θεαματικά και η ζήτηση (για το σκάκι) είναι πλέον εξειδικευμένη.
Ο σύλλογος είναι η μεγάλη αθλητική (και όχι μόνον) οικογένεια για πολλούς νέους. Είναι ο χώρος που το παιδί, ο προέφηβος, ο έφηβος, η νεάνιδα αναπτύσσεται, ωριμάζει, αποκτά (ή διευρύνει τις) κοινωνικές σχέσεις του. Γι’ αυτό, δικαίως ο σύλλογος θεωρείται ως ο ακρογωνιαίος λίθος της σκακιστικής κοινότητας, παρ’ ότι το σκάκι θεωρείται ατομική δραστηριότητα.
Είναι πλέον κοινή διαπίστωση ότι τα ενεργά και δραστήρια σωματεία καλλιεργούν και βασίζονται σε φυτώρια παίδων και νέων. Διαθέτουν τμήματα υποδομών, ιδιαίτερα για παιδιά δημοτικού σχολείου, με αμοιβόμενους προπονητές και ικανοποιητικό εκπαιδευτικό υπόβαθρο.
Η εικόνα αυτή δεν περιορίζεται μόνον στα 4 γνωστά σκακιστικά κέντρα (Αττική, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Χανιά) αλλά έχει επεκταθεί και σε πολλές άλλες πόλεις. Ακόμη και στη διοίκηση πολλών σωματείων έχουν μπει γονείς νέων παιδιών-σκακιστών.
Αγωνιστικά, προσφέρονται πολύ περισσότερες ευκαιρίες στα παιδιά και τους νέους, παρά στους ενήλικες. Εκτός από τα πολλά ατομικά πρωταθλήματα για νέους, υπάρχουν και πολλοί ομαδικοί αγώνες (σχολικά, διασυλλογικά παίδων, άλλες τοπικές ομαδικές εκδηλώσεις, κλπ). Συνεπώς ένας ανήλικος σκακιστής έχει πάμπολλες δυνατότητες να αγωνιστεί σε ατομικούς ή ομαδικούς αγώνες και δεν βασίζεται στο ένα και μόνο διασυλλογικό πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχει η ομάδα του (παίζοντας 7 έως 9 παρτίδες).
Και δεν είναι τυχαίο ότι στα εντευκτήρια των συλλόγων η πλειοψηφία πλέον απαρτίζεται από νέα παιδιά, που παρακολουθούν συστηματικές προπονήσεις.
Η φυσική αυτή εξέλιξη στην ανάπτυξη του σκακιού, επέτρεψε και στα περισσότερα σωματεία να έχουν έσοδα (από τις οργανωμένες προπονήσεις που προσφέρονται στα παιδιά) με τα οποία καλύπτουν μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων τους.
Αντίθετα, για τους ενήλικες σκακιστές, και ιδιαίτερα για τους νέους άνω των 18 ετών, οι αγωνιστικές ευκαιρίες μειώνονται δραματικά, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Και αν αναλογισθούμε –με την έως σήμερα καταγραφείσα εμπειρία- ότι πάρα πολλοί νέοι Ελληνες σκακιστές «ωριμάζουν» μετά τα 18 τους, τότε θα πρέπει να τους προσφερθούν περισσότερες ευκαιρίες συμμετοχής τους σε διασυλλογικές διοργανώσεις.
Συνεπώς, θεωρούμε επιβεβλημένο –υπό τις σημερινές συνθήκες- το διαχωρισμό του ενός και μόνο πρωταθλήματος, σε δύο: Ένα γενικό και ένα αμιγώς νεανικό.
Ο προτεινόμενος αυτός διαχωρισμός δεν βασίζεται μόνον σε αγωνιστικούς λόγους, αλλά και σε παιδαγωγικούς, όσον αφορά τους μικρότερους σε ηλικία αθλητές (-12, -14).
Εκτιμούμε ότι τα δύο χωριστά πρωταθλήματα θα προσφέρουν νέα κίνητρα σε πολλούς συλλόγους, θα δώσουν περαιτέρω ώθηση στο νεανικό σκάκι, θα υποστηρίξουν τους νέους άνω των 18, και φυσικά θα προσφέρουν σε περισσότερους σκακιστές την ευκαιρία ποιοτικών ομαδικών αγώνων.
Ο διαχωρισμός αυτός σταματά αυτόματα τις ατέρμονες συζητήσεις περί ηλικιακών κατηγοριών που ταλανίζουν με ένταση τη σκακιστική κοινότητα, κάθε φορά που ανακύπτει ζήτημα αλλαγών στα πρωταθλήματα.
Ένα επιπλέον θετικό στοιχείο θεωρείται ότι πλέον ο κάθε σύλλογος μπορεί να προσαρμόσει το αγωνιστικό του πρόγραμμα σύμφωνα με τις απαιτήσεις των σκακιστών-μελών του, αλλά και των οικονομικών του πόρων.
Για παράδειγμα, υπάρχουν πολλοί σύλλογοι που διακρίνονται για την πολύ σοβαρή δουλειά που κάνουν με τα παιδιά και αποτελούν διαχρονικά φυτώρια με συνεχή παραγωγή καλών παικτών. Από τη στιγμή που προσφέρεται στους συλλόγους αυτούς η δυνατότητα της διάκρισης –μέσω της κατάκτησης του νεανικού πρωταθλήματος-, δεν χρειάζεται να κάνουν μεγάλες οικονομικές θυσίες (μεταγραφές ξένων), προσπαθώντας να διατηρήσουν μία ομάδα στην α’ εθνική, ώστε να παίξουν τα παιδιά τους.
Αλλά θετικά στοιχεία που αναμένονται από ένα χωριστό διασυλλογικό νεανικό είναι η μείωση της πίεσης για μεταγραφές προέφηβων-παίδων, κάτι που τουλάχιστον για τις ηλικίες αυτές εισάγει νέα ήθη στον σκακιστικό μικρόκοσμο, και η ανάδειξη και άλλων σωματείων.
Διευκρινίζεται ότι προτείνεται η μη χρησιμοποίηση αλλοδαπών (πέραν αυτών που διαμένουν μονίμως στη χώρα μας) στα νεανικά πρωταθλήματα.
Το ξεχωριστό γενικό πρωτάθλημα (δηλαδή χωρίς τους κάτω των 18) δίνει τη δυνατότητα για τη χρησιμοποίηση περισσότερων ανδρών και γυναικών, ενώ η συγκεκριμένη πρόταση μεριμνά και ειδικά για τους σκακιστές και σκακίστριες άνω των 18 (είναι γνωστό το μεγάλο αγωνιστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι 18άρηδες, μόλις «χάσουν» το δικαίωμα να αγωνίζονται ως έφηβοι).
Επιπλέον είναι πολύ πιο οικονομικό για τα σωματεία (8 σκακιέρες έναντι των 12).
Επιπρόσθετα, η «αφαίρεση» των μαθητών από την α’ εθνική, επιτρέπει τη διεξαγωγή του και σε μη «υψηλές τουριστικές περιόδους» κάτι που θα επιτρέψει μεγάλη μείωση των δαπανών διαμονής. Ετσι το πρωτάθλημα της α’ εθνικής θα μπορεί να διεξάγεται είτε το φθινόπωρο, είτε τον Ιούνιο.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
Πριν προχωρήσουμε στο «τεχνικό» μέρος της πρότασης, θα πρέπει να παραθέσουμε ορισμένα οικονομικά στοιχεία.
1) Η συνολική επιχορήγηση της Γ.Γ.Α. προς την ΕΣΟ για το έτος 2010 ήταν 450.000 Ευρώ και για το 2011, 400.000 €.
2) Για τις διασυλλογικές διοργανώσεις του 2010, η ΕΣΟ έχει δαπανήσει:
| Α/Α | ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ | ΟΜΙΛΟΣ ΑΙΓΑΙΟΥ | ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ | ΣΥΝΟΛΟ |
| 1 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΟΜΑΔΙΚΟ Α' ΕΘΝΙΚΗΣ | 0,00 € | 20.000,00 € | 20.000,00 € |
| 2 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΟΜΑΔΙΚΑ | 10.060,00 € | 20.000,00 € | 30.060,00 € |
| 3 | ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ | 1.430,00 € | 4.764,00 € | 6.194,00 € |
| 4 | ΟΜΑΔΙΚΟ ΠΑΙΔΩΝ ΚΟΡΑΣΙΔΩΝ | 2.120,00 € | 5.317,35 € (* 2009) | 7.437,35 € |
| | ΣΥΝΟΛΑ | 13.610,00 € | 50.081,35 € | 63.691,35 € |
Το σύνολο των 63.691,35 € ήταν το 14% του συνολικού προϋπολογισμού (450.000 επιχορήγηση από τη ΓΓΑ) της ΕΣΟ για το 2010.
Η πρόταση αυτή κινείται με βάση το παραπάνω ποσό, ελαφρά αυξημένο (65.000) και καλύπτει το σύνολο των προτεινόμενων πρωταθλημάτων.
Αυτό δεν αποκλείει, ούτε περιορίζει την αύξηση της χρηματοδότησης από πόρους που θα προέρχονται από χορηγίες υποψήφιων διοργανωτών, ή άλλες πηγές.
Η ΕΣΟ έχει την υποχρέωση να υιοθετήσει μία ρεαλιστική οικονομική πρόταση, στο πλαίσιο των τρεχουσών δυσμενών οικονομικών συνθηκών. Εφόσον εξευρεθούν επιπλέον πόροι, τότε μπορούν να βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες για το σύνολο των ομαδικών αγώνων, με την έννοια ότι τμήμα των πόρων που θα εξοικονομηθούν από μία διοργάνωση που θα εξασφαλίσει χορηγία μπορεί να διατεθούν σε άλλες, που δεν έχουν εξασφαλίσει. Πρακτικά, έχει καταδειχθεί ότι υπάρχουν ρεαλιστικές δυνατότητες εξασφάλισης χορηγιών, έστω και μικρών. Και εκτιμούμε ότι η προτεινόμενη νέα μορφή των πρωταθλημάτων μπορεί να αποδειχθεί περισσότερο ελκυστική σε χορηγίες.
Επισημαίνεται η ιδιαιτερότητα των ομαδικών αγώνων των ομάδων του Αιγαίου, με μικρή συμμετοχή, όχι υψηλή ποιότητα, και μεγάλο κόστος λόγω των δαπανηρών μετακινήσεων και των αναγκών διανυκτέρευσης των παικτών.
Επίσης, η κοστολόγηση βασίζεται στις παρακάτω παραδοχές:
1) Δεν γίνεται καμία αλλαγή σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα, στα οδοιπορικά που καταβάλλονται στις Τοπικές Ενώσεις/Επιτροπές, με εξαίρεση όλα τα ομαδικά πρωταθλήματα –συν το κύπελλο- των ομάδων του Αιγαίου, για τα οποία προτείνεται ανώτατο ποσό (10.000 Ευρώ).
2) Η κοστολόγηση των μετακινήσεων (άρα και των οδοιπορικών) έγινε με την υπόθεση ότι οι τιμές μετακίνησης (πήγαινε-έλα) ανά άτομο είναι:
Αθήνα – Θεσσαλονίκη: 80 Ευρώ
Αθήνα-Κρήτη (πλοίο): 80 Ευρώ
Αθήνα-Πάτρα: 40 Ευρώ
Φλώρινα-Θεσσαλονίκη: 35 Ευρώ
Καβάλα-Θεσσαλονίκη: 30 ευρώ.
Ανάλογες είναι οι τιμές για αποστάσεις όπως Λαμία-Αθήνα, κ.ά.
3) Η κοστολόγηση διαμονής-διατροφής ανά άτομο/ανά ημέρα κυμαίνεται στα 50-60 Ευρώ (μικρότερο για τις μεγάλου αριθμού συμμετεχόντων διοργανώσεις).
Συνεπώς, -με βάση την παραπάνω υπόθεση- το διαθέσιμο ποσό για τη διοργάνωση του γενικού πρωταθλήματος α’ εθνικής, του κυπέλλου Ελλάδας και της α’ εθνικής (ή της τελικής φάσης) του νεανικού είναι (65.000-30.000= 35.000 €)
ΚΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
Είναι σαφές εδώ και πολλά χρόνια ότι το κύπελλο δεν προσελκύει το ενδιαφέρον της μεγάλης πλειοψηφίας των ομάδων που συμμετέχουν σ’ αυτό, όταν μάλιστα οι προκρινόμενες ομάδες στην τελική φάση προσδιορίζονται από τις γεωγραφικές περιοχές, με αποτέλεσμα να αποκλείονται παντελώς οι εκπλήξεις.
Για να αναθερμανθεί το ενδιαφέρον –τουλάχιστον για όσες ομάδες το επιθυμούν- προτείνεται η διεξαγωγή μίας ενιαίας τελικής φάσης με 16 (τετραμελείς, με 3 γενικές σκακιέρες και 1 σκακιστή/σκακίστρια κάτω των 22 ετών) ομάδες, σε μία πόλη, διάρκειας 4 ημερών (με 5 αγώνες το πολύ για κάθε ομάδα, αν χρειαστεί ένας διπλός γύρος). Μπορούν να προταθούν πολλά συστήματα αγώνων (ενδεικτικά το ελβετικό των 4 γύρων αναδεικνύει έναν νικητή 16>8>4>2>1): αποκλειστικά ελβετικό, συνδυασμός ελβετικού 3 γύρων και μετά 2 ματς ανάμεσα στους 1ο-2ο και 3ο-4ο, σύστημα ομίλων, κ.ά.
Το συνολικό κόστος συμμετοχής για κάθε ομάδα (4 παίκτες+ 1 αρχηγός) για 4 διανυκτερεύσεις είναι 1200 Ευρώ (=5χ60 €χ4) συν τα οδοιπορικά.
Προτείνεται η ΕΣΟ να καλύψει τα οδοιπορικά έξοδα και των 16 ομάδων, που εκτιμάται ότι κυμαίνονται από 4200 έως 5200 Ευρώ. (ανάλογα εάν οι αγώνες γίνουν υποθετικά σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, ή Καβάλα, η Κρήτη). Εναλλακτικά μπορεί να καλυφθούν τα οδοιπορικά των 8 πρώτων ομάδων, οπότε η δαπάνη περιορίζεται στο 50% της αρχικής, και το υπόλοιπο ποσό να δοθεί στους δύο φιναλίστ.
ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΝΕΑΝΙΚΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ (Τελική φάση ή Α’ ΕΘΝΙΚΗ ΝΕΩΝ)
Προτείνεται η διεξαγωγή μίας τελικής φάσης (ή Α’ Εθνικής) με 16 ομάδες (εξαμελείς με τρία αγόρια και τρία κορίτσια, Α-17, -15, -13, Κ-17, Κ-15, Κ-13 ή 4 αγόρια και δύο κορίτσια Α-18, -16, -14, -12 και Κ-17, -14) , σε μία πόλη, διάρκειας 4 ημερών.
Οι 16 ομάδες χωρίζονται σε 2 ομίλους των 8 ομάδων. Μετά τους πρώτους τρεις γύρους (ελβετικό σύστημα), σχηματίζονται ζευγάρια ώστε να αναδειχθεί ο πρωταθλητής, οι ομάδες που θα υποβιβασθούν καθώς και οι λοιπές θέσεις (σε άλλους δύο γύρους = Σύνολο 5 γύροι, σε 4 ημέρες – ένας διπλός γύρος).
Το συνολικό κόστος συμμετοχής για κάθε ομάδα (6 παίκτες+ 1 αρχηγός) για 4 διανυκτερεύσεις είναι 1540 Ευρώ (=7χ55 €χ4) συν τα οδοιπορικά.
Προτείνεται η ΕΣΟ να καλύπτει μόνον τα πραγματικά οδοιπορικά έξοδα των ομάδων που δεν θα υποβιβάζονται (αν θεσπιστεί α’ εθνική)
Εκτιμάται ότι τα οδοιπορικά για 10 ομάδες κυμαίνονται από 4200 έως 5200 Ευρώ (πάντα ανάλογα με τον τόπο διεξαγωγής των αγώνων και την προέλευση των ομάδων). –Αν υποτεθεί ότι 6 ομάδες θα υποβιβάζονται-
Επιπλέον προτείνεται η παροχή των παρακάτω κινήτρων:
Προπονητικό καμπ για τις δύο πρώτες ομάδες και την πρώτη εκτός Αθηνών-Θεσσαλονίκης-Καβάλας-Κρήτης (όπου λειτουργούν προπονητικά κλιμάκια επιλέκτων), Π/Υ 3.000 €
Προσφορά 5 netbooks στις 5 πρώτες ομάδες (Π/Υ 5χ320 € = 1600 Ευρώ)
ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΔΑΠΑΝΗ = 9.800 Ευρώ.
Επιπλέον εκτιμάται ότι λόγω της φύσης των αγώνων, μπορούν να εξευρεθούν πολλές μικρές χορηγίες που να προέρχονται π.χ. από ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς φορείς, ξενοδοχεία, κ.ά. και να καλύψουν εύκολα τόσο το καμπ όσο και την προσφορά των netbooks.
Επιπλέον, επιβάλλεται να γίνουν συντονισμένες και μεθοδικές κινήσεις προς τα αρμόδια υπουργεία (Παιδείας, Πολιτισμού), ώστε να προκύψει μοριοδότηση (για την εισαγωγή στα ΑΕΙ) των σκακιστών της πρωταθλήτριας ομάδας, αφού πλέον αυτή θα είναι αμιγώς νεανική.
Επίσης, θα ήταν σκόπιμο, όχι όμως απαραίτητο, οι προκριματικές φάσεις των διασυλλογικών νεανικών να γίνονται παράλληλα με τα γενικά περιφερειακά πρωταθλήματα. Βέβαια όταν δεν γίνονται ταυτόχρονα οι αγώνες, προσφέρεται στους νέους η δυνατότητα να αγωνιστούν και στη «γενική» ομάδα.
Υπό εξέταση είναι και το θέμα εάν παραμείνει η μία προκριματική φάση (όπως ισχύει σήμερα) ή θα πρέπει να θεσπιστούν και κατηγορίες για τα νεανικά, όπως ισχύουν σήμερα για τα περιφερειακά πρωταθλήματα.
Α’ ΕΘΝΙΚΗ
Όλα τα συστήματα αγώνων που χρησιμοποιήθηκαν έως σήμερα είχαν τα θετικά τους και τα αρνητικά τους σημεία.
Πλέον, και με βάση την παραπάνω ανάλυση, εκτιμάται ότι ο διαχωρισμός των νεανικών σκακιερών από το γενικό πρωτάθλημα εξαλείφει τα περισσότερα αρνητικά σημεία, όπως προαναφέρθηκαν σε προηγούμενες ενότητες.
ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ: 16 ομάδες
(είτε με επαναφορά του παλαιού συστήματος, είτε με διαφοροποίησή του, είτε με διαχωρισμό σε Α1 και Α2 κατηγορίες, με 8 ομάδες η κάθε μία και ταυτόχρονη διεξαγωγή στο ίδιο μέρος).
Σύνθεση ομάδων: οκταμελής (5 άνδρες, μία γυναίκα, 1 νέος κάτω των 20 και μία νεάνιδα κάτω των 20).
Σύνολο γύρων: 7 ή 9 (ανάλογα με το σύστημα αγώνων).
Θεωρούμε ότι οι ομάδες που συμμετέχουν στην α’ εθνική του γενικού πρωταθλήματος έχουν την οικονομική ευχέρεια να καλύψουν τις δαπάνες διαμονής-διατροφής τους, από τη στιγμή που δαπανούν πολλαπλάσια ποσά σε αλλοδαπούς παίκτες και παράλληλα αμείβουν και τους Ελληνες τιτλούχους.
Σε όλες τις περιπτώσεις, προτείνεται η ΕΣΟ να καλύπτει τα οδοιπορικά των 16 συμμετεχουσών ομάδων (εκτός αυτών που προέρχονται από το Νομό όπου διεξάγεται το πρωτάθλημα) και μέχρι του ποσού των 20.000 Ευρώ.
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - 2ο ΣΕΝΑΡΙΟ: 24 ομάδες
Πρώτιστα εξυπηρετεί μεταβατικές καταστάσεις, εάν αποφασιστεί αλλαγή από τις 34 του 2011 σε 16 ομάδες. Στην περίπτωση αυτή το πρωτάθλημα του 2012 θα μπορούσε να γίνει με 24 ομάδες, και από το 2013 και μετά με 16.
Πάντως, ίσως θα μπορούσε να είναι και μία μόνιμη λύση, με ένα αρχικό ελβετικό σύστημα 4 γύρων και στη συνέχεια μικρότερους ομίλους ή ματς νοκ-άουτ.
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΔΙΑΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ
«Κλειδί» για την ουσιαστική αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων όλων των βαθμίδων είναι τα ισχυρά και ανταγωνιστικά περιφερειακά πρωταθλήματα.
Εφόσον σχηματιστούν ισχυρά διαπεριφερειακά πρωταθλήματα (με βάση το διαχωρισμό της χώρας σε 7 αναπτυξιακές περιφέρειες, αλλά και τους νέους οδικούς άξονες) με ανταγωνιστικές ομάδες και πραγματικά κίνητρα, τότε και η α’ εθνική θα είναι ποιοτικά αναβαθμισμένη και πιο ενδιαφέρουσα.
Υπό εξέταση είναι και το θέμα του αριθμού των κατηγοριών που πρέπει να υπάρχουν για τα περιφερειακά πρωταθλήματα. Σήμερα η κάθε Ενωση αποφασίζει –σύμφωνα με τον αριθμό των ομάδων που διαθέτει και τις γεωγραφικές της ιδιαιτερότητες- γι αυτό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφοροποιήσεις (π.χ. σήμερα η Αττική έχει Π.Ο.Α., β’ εθνική, α’ τοπική, β’ τοπική, ενώ το Αιγαίο έναν και μόνο όμιλο).
Ενδεχομένως θα πρέπει να υπάρχει ένας μέγιστος αριθμός κατηγοριών, πέραν της α’ εθνικής.
Γενικότερα τα θέματα που άπτονται των περιφερειακών πρωταθλημάτων θα πρέπει να εξεταστούν πολύ προσεκτικά με τη συμμετοχή όλων των Ενώσεων/τοπικών Επιτροπών.
Η συνολική δαπάνη για τα περιφερειακά ανέρχεται σε 30.000 Ευρώ (συμπεριλαμβανομένου και του Αιγαίου) και αφορά το σύνολο των δαπανών για γενικά-νεανικά και προκριματικές φάσεις κυπέλλου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Η εκφρασμένη βούληση της πλειοψηφίας των Ενώσεων και των σωματείων τάσσεται υπέρ του διαχωρισμού του ενός γενικού πρωταθλήματος, και για μία Α’ Εθνική με λιγότερες και ισχυρότερες ομάδες.
Η παράλληλη αναβάθμιση των περιφερειακών πρωταθλημάτων και του διασυλλογικού νεανικού προσφέρουν νέα δυναμική για την ανάπτυξη του σκακιού στην περιφέρεια και στις μικρές ηλικίες αντίστοιχα.
Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες επιβάλλουν την υιοθέτηση συστημάτων διεξαγωγής που να μειώνουν το κόστος συμμετοχής των ομάδων στα διασυλλογικά πρωταθλήματα.
Η πρόταση αυτή καλύπτει όλες τις απαιτήσεις, απαντά σε όλα τα ερωτήματα, έχει ρεαλιστικό κόστος, αναβαθμίζει το σύνολο των διασυλλογικών πρωταθλημάτων όπως και το κύπελλο Ελλάδας. Επιπλέον δίνει την ευκαιρία συμμετοχής στα ομαδικά πρωταθλήματα σε μεγαλύτερο αριθμό σκακιστών.
Το Δ.Σ. της ΕΣΟ θα πρέπει να αποφασίσει εάν θέλει τη διατήρηση του ξεπερασμένου αγωνιστικά και μεγάλου κόστους μοντέλου του «όλα σ’ ένα», ή ενός ολοκληρωμένου και δυναμικού συστήματος διασυλλογικών αγώνων που δίνει νέες ευκαιρίες στους συλλόγους και ενισχύει πολλαπλά την ανάπτυξη του σκακιού.
«…χρειάζονται πολλά τον κόσμο για ν’ αλλάξεις:
Οργή κι επιμονή. Γνώση κι αγανάκτηση.
Γρήγορη απόφαση , στόχαση βαθιά.
Ψυχρή υπομονή , κι ατελείωτη καρτερία.
Κατανόηση της λεπτομέρειας και κατανόηση του συνόλου.
Μονάχα η πραγματικότητα μπορεί να μας μάθει πως
την πραγματικότητα ν’ αλλάζουμε.»
Μ. ΜΠΡΕΧΤ από το θεατρικό έργο «Η Απόφαση» - «Die Massnahme»
Βαγγέλης Βιδάλης
Μάιος 2011
Προσθέσετε το σχόλιό σας:
0 comments:
Παρακαλώ αφήστε το μήνυμά σας. Προσπαθήστε να σχολιάζετε χωρίς προσβλητικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς. Σχόλια που θα θεωρηθούν συκοφαντικά ή θα περιέχουν βωμολοχίες θα απορρίπτονται.